विसरून जाशील मला तू
की विसरून जावू तुला मी
भाव या मनीचे बोलताना
खरंच न कळले शब्द ही
वाट ती रुसली माझ्यावरी
की वाट ती अबोल तुलाही
वळणावरती ते पारिजातक
सुकून गेले ते फुलंही
विसरून जाशील मला तू
की विसरून जावू तुला मी
भाव या मनीचे बोलताना
खरंच न कळले शब्द ही
वाट ती रुसली माझ्यावरी
की वाट ती अबोल तुलाही
वळणावरती ते पारिजातक
सुकून गेले ते फुलंही
“गुरुजी!” मास्तरांच्या जवळ जावून मंदारने हाक मारली.
गुरुजी किंचित मागे वळले. आपल्या भिंगाचा चष्म्यातून पाहत बोलले.
“कोण ??”
मंदार एक क्षण थांबून.
“गुरुजी !! मी मंदार!! मंदार सुभेदार !!
मज वाट एक अधुरी दिसते
तुझी साथ हवी होती
त्या वळणावरती एकदा
तुज पहायची ओढ होती
मनात तुझ्या एक सल
मला बोलायची होती
माझ्या मनाची बैचेनी
तुला सांगायची होती
“अरे खुप बोर होतय बोल ना माझ्याशी !!”
त्याने रिप्लाय केला,
“मला वाटल सहजच केलतास मेसेज म्हणुन काही रिप्लाय केला नाही! ” ..