सांजभेट
मज वाट एक अधुरी दिसते
तुझी साथ हवी होती
त्या वळणावरती एकदा
तुज पहायची ओढ होती
मनात तुझ्या एक सल
मला बोलायची होती
माझ्या मनाची बैचेनी
तुला सांगायची होती
मज वाट एक अधुरी दिसते
तुझी साथ हवी होती
त्या वळणावरती एकदा
तुज पहायची ओढ होती
मनात तुझ्या एक सल
मला बोलायची होती
माझ्या मनाची बैचेनी
तुला सांगायची होती
पुन्हा जगावे ते क्षण
तुझ्या सवे आज सखे
तु समोर असताना
व्यक्त व्हावे मन जसे
ती सांज तो वारा
पुन्हा ती वाट दिसे
ते नभ ही पाहता
चांदणी ती एकाकी असे
” आता पुन्हा आपण कधीच भेटणार नाहीत, तु फक्त खुश रहा , आणि पुन्हा नव्याने सुरुवात कर, माणसाला स्वप्न पडतात, आपल हे प्रेम स्वप्नच होतं अस समज!!! जाते मी !! काळजी घे!!!'”