Tag: kavita in marathi

मन बावऱ्या क्षणाला || अव्यक्त प्रेम कविता || Marathi ||

बहरून गेल्या फुलात, गंध दरवळून ते जावे !! तुझ्या माझ्या नात्यात, जणू पहाट घेऊन यावे…

आई तुळशी समोरचा दिवा असते बाबा त्याचा मंद प्रकाश असतात आई अंगणातील रांगोळी असते बाबा…

काही क्षण बोलतात काही क्षण अबोल असतात काही क्षण चांगले तर काही क्षण वाईट असतात…

तु हवी आहेस मला अबोल राहुन बोलणारी माझ्या मनात राहुन मला एकांतात साथ देणारी माझ्या…

आस लागे जीवा साथ दे तु मला वाट ती हरवली शोधीसी रे तुला राख झाली…

तुझ्या मनातील मी तुझ्या ह्रदयात पाहताना अबोल राहुन शब्दातुनी अश्रुतही राहताना सांग सखे प्रेम तुझे…

नाती येतात आयुष्यात सहज निघुनही जातात मनातल्या भावना अखेर मनातच राहतात कोणी दुखावले जातात कोणी…

हरवलेल्या पत्रास आता कोणी पत्ता सांगेन का खुप काही लिहलंय मनातल आता कोणी वाचेन का…