शीतल आपल्या प्रेझेंटेशनची तयारी करत होती. इकडे समीर आपल्या ऑफिसमध्ये कामात व्यस्त होता. तेवढ्यात समोर ठेवलेला फोन वाजतो. समीर फोन उचलताच समोर आई बोलत होती.
“समीर !!”
आईचा आवाज ऐकताच समीर चकित होऊन बोलू लागला.
“आई ??”

शीतल आपल्या प्रेझेंटेशनची तयारी करत होती. इकडे समीर आपल्या ऑफिसमध्ये कामात व्यस्त होता. तेवढ्यात समोर ठेवलेला फोन वाजतो. समीर फोन उचलताच समोर आई बोलत होती.
“समीर !!”
आईचा आवाज ऐकताच समीर चकित होऊन बोलू लागला.
“आई ??”
“तुझ्यासाठी कित्येक कविता लिहिल्या विशाल !! माझ मन मला सांगत होत, तू कुठेतरी नक्कीच वाचत असणार!! पण ते असं !! याचा कधीच विचार मी केला नाही. तुझ्या आयुष्यात पुन्हा यावं !! एक प्रेयसी म्हणून नाही तर एक मैत्रीण म्हणून यावं !! एवढीच इच्छा होती माझी!!” प्रिती विशाल समोर व्यक्त होत होती.
मी राखुन ठेवले होते
एक श्वास तुला पहायला
एक श्वास तुला बोलायला
मनातल काही सांगायला
तुझ्या मनातल ऐकायला
तुझा हात हाती घ्यायला