न भेटले मज कोणी, न भेटलो मी कोणा !!
न बोलले मज कोणी, न बोललो मी कोणा !!

न भेटले मज कोणी, न भेटलो मी कोणा !!
न बोलले मज कोणी, न बोललो मी कोणा !!
भेट अधुरी त्या वाटेवरची, अजूनही ती तशीच आहे !!
तुझ्यासवे ते स्पर्शाचे क्षण, आजही का शोधतो आहे ??
अल्लड ते तुझे हसू मला
नव्याने पुन्हा भेटले
कधी खूप बोलले माझ्यासवे
कधी अबोल राहीले
बावरले ते क्षणभर जरा नी
ओठांवरती जणू विरले
अल्लड ते हसू मला का
पुन्हा तुझ्यात हरवून बसले
का छळतो हा एकांत
मनातील वादळास
भितींवरती लटकलेल्या
आठवणीतल्या चित्रात
बोलतही नाही शब्द
खुप काही सांगते
ऐकतही नाही काही
सगळं मात्र बोलते
भिंतीही हसतात
एकांतात राहशील ही तु
बुडत्या सुर्याकडे पहाणार
तो मी नसेल
मोकळेपणाने कधी
हशील ही तु
पण हसवणारा मी नसेल
एक होत छान घर
चार भिंती चार माणस
अंगणातल्या ओट्यावर
प्रेम आणि आपली माणसं
दुरवर पाहीला स्वार्थ
हसत आला घरात
प्रत्येकाच्या मनात