“भाडकाव माझं काम घेतो !! तुला तर आता जित्ता नाही सोडत !!”
सखा कसाबस उठायचा प्रयत्न करतो. पण पुन्हा शिरपा त्याच्या हातावर लाथ मारतो. सखा जोरात खाली पडतो.
“साहेबांच इतक्या वर्षांचा जवळचा माणूस आहे मी !! आणि काल एक दिवस नव्हतो तर तू कुठून आला र !!”
सखा हात जोडून उभा राहायचा प्रयत्न करतो.
“पर !! मला तुमचं काही माहीत नव्हतं शिरपा ! ”
“आता कळल ना !! निघायचं आता !! पुन्हा जर दुकानात दिसला तर जिता नाही ठेवायचो तुला !!”
“पण साहेब ?? आप्पा !!”
दत्तू जवळ येऊन बसला. लगबगीने चालत आल्यामुळे त्याला धाप लागली होती. शिवा त्याला तसे पाहून म्हणाला.
“अरे !! एवढं काय काम काढलंय दत्तू !! धापा टाकत आलास !!हे बघ काही दुसरं काम असल तर आत्ताच जमणार नाही बघ !! सरपंचाच काम करतोय !!
मी पंख पसरून पाहिले आकाश
त्यात मज दिसले आभास
शोधूनी घेतली वाट नव्या प्रवासास
घेऊन जाते सोबती चंद्र नी ताऱ्यास
असाच हवा मज आयुष्याचा सहवास !!!
सखे असे हे वेड मन का
सैरावैरा फिरते
तुझ्याचसाठी तुलाच पाहण्या
अधीर होऊन बसते
कधी मनाच्या फांदिवराती
उगाच जाऊन बसते