Tag: मराठी कविता

सदा शिवाच्या मागे मागे चालू लागला. तसेतसे ते कंदील आणखी जवळ येऊ लागले. शिवा आणि सदा थोडे जवळ येताच त्या दिशेने बाईच्या ओरडण्याचा आवाज येऊ लागला. त्या आवाजाने शिवा गोंधळून गेला.
“आबा !! बाईंचा आवाज!!”सदा कुतूहलाने म्हणू लागला.

वाऱ्यासवे उगाच वाद आठवण ती कोणाची
सांग तू माय एकदा वाट कोणती त्या पाखरांची

उजाड वाटे घरटे तुझे मग सलगी कर तू स्वतःशी
गडबड आणि गोंधळ कसला विचार तुझ्या मनाशी

सांग सांग गार वारा उगाच तुला छळतो का
रित्या रित्या तुझ्या मिठीस माझी आठवण देतो का

अल्लड ते तुझे हसू मला
नव्याने पुन्हा भेटले
कधी खूप बोलले माझ्यासवे
कधी अबोल राहीले
बावरले ते क्षणभर जरा नी
ओठांवरती जणू विरले
अल्लड ते हसू मला का
पुन्हा तुझ्यात हरवून बसले

सुरुवात होती या जगात माझी
चूक नी बरोबर काही माहीत नव्हते
माणुसकीच्या बुरख्यात येऊन
राक्षस मला दिसले नव्हते