“नव्याने पुन्हा ती वाट दिसली
जिथे आजही तुझी ओढ आहे
नको म्हटले तरी क्षणभर ते थांबले
नजरेत आजही तुझाच चेहरा आहे

“नव्याने पुन्हा ती वाट दिसली
जिथे आजही तुझी ओढ आहे
नको म्हटले तरी क्षणभर ते थांबले
नजरेत आजही तुझाच चेहरा आहे
साऱ्या साऱ्या रित्या केल्या
कालच्या आठवणीं
सांग सांग काय सांगू
तुझ्या विन न उरे काही
“तू शांत हो!! काहीच बोलू नकोस !! तुला बरं व्हायचं आहे !!” प्रिती उठून बाहेर जाऊ लागली.
तेवढ्यात तिचा हात धरत विशाल तिला नकारार्थी मान हलवून लागला. कदाचित त्याला म्हणायचं होत “अखेरच्या या क्षणात माझ्या समोरून तू कुठेही जाऊ नकोस प्रिती!!”
प्रिती पुन्हा बसली. त्याला बोलू लागली.
कधी हळुवार यावी
कधी वादळा सारखी यावी
प्रेमाची ही लाट आता
सतत मनात का असावी?
तु सोबत यावी
ऐवढीच ओढ लागावी
मनातल्या भावनांची जणु
नाव किनारी का जावी?