मी उगाच वाट पाहत बसलो, जिथे कोणी येणारच नाही !!
मी उगाच अश्रू ढाळत बसलो, जिथे त्यास किंमतच नाही !!
Tag: प्रेम कविता
हरवून रात्र ती जावी || Beautiful Marathi Poem || Marathi Kavita ||
छोट्या छोट्या आठवांची, सोबत ती किती असावी !!
मी सहज लिहावे, जणू कविता ती व्हावी !!
प्राजक्त ती बहरावी || प्रेम कविता || मराठी || Poetry ||
ओढ मीठीची अशी ती जणू, वेड मला का लावी ?
हळूवार स्पर्श जाणवतो असा की, जणू प्राजक्त ती बहरावी !!
मन बावऱ्या क्षणाला || अव्यक्त प्रेम कविता || Marathi ||
बहरून गेल्या फुलात, गंध दरवळून ते जावे !!
तुझ्या माझ्या नात्यात, जणू पहाट घेऊन यावे !!
कधी सावरावे तू, कधी सावरून मी घ्यावे !!
कधी बोलावे तू, कधी अबोल मी ऐकावे !!
आभाळ || मराठी सुंदर कविता || Aabhal ||
वाऱ्यास न व्हावा, भार तो कोणता!! दाही दिशा, मार्ग दिसावे !!
स्वार होऊन, निघता ते मग!! आभाळ नभी त्या, दाटून यावे !!
स्पर्श तुझ्या आठवांचा || मराठी प्रेम कविता || Love ||
स्पर्श तुझ्या आठवांचा, ओठांवर त्या क्षणांचा !!
अलगद माझ्या हृदयास, बहरून जातो !!
तू असावे जवळी, मागणे हेच
सांज तो वारा || अव्यक्त प्रेम कविता || Marathi Poem ||
बहरून गेला सांज तो वारा, चाहूल तुझ्या येण्याची !!
हुरहूर त्या ओल्या वाटेवरी का ? उगा तुला शोधण्याची !!
सांगतो अबोल शब्दास त्या काही, कविता तुझ्या प्रेमाची !!
प्रत्येक पान बोलेन मग तेव्हा, गोष्ट त्या आठवांची !!
वर्तुळ || कथा भाग १६ || खरं प्रेम ||
आकाश रात्रभर एका वेगळ्याच विचारात झोपला. त्याला कर्णिक यांचे शब्द सतत आठवत होते. आणि राहून राहून त्याच्या समोर निशाचा चेहरा येत होता. रात्रभर तो विचारात होता. सकाळी लवकर उठून तो कॉलेज मध्ये गेला. त्यानंतर त्याने क्लास अटेंड केले.
कॉलेज सुटल्यावर सदानंद त्याला त्याच्या वागण्याबद्दल बोलू लागला.