कविता

मनात एक

कुठे असेल अंत
मनातील विचारांचा
एक घर एक मी
आणि या एकांताचा

भिंती बोलतील मला
संवाद हा कशाचा
आरशातील एक चित्र
शोध हा स्वतःचा

मायेच घर म्हणजे आई
अंधारातील दिवा म्हणजे आई
किती समजाव या शब्दाला
सार विश्व म्हणजे आई

चुकल ते समजावणारी आई
योग्य मार्ग दाखवणारी आई
आपल्या ध्येयाकडे चालताना
खंबीरपणे बरोबर उभी ती आई

सतत तिच्या विचारात राहणं
तिच्या साठी चार ओळी लिहणं
लिहुनही ते तिलाच न कळनं
यालाच प्रेम म्हणतात का?

न राहुनही तिला बघावं
डोळ्यात मग साठवावं
अश्रु मध्ये दिसावं
यालाच प्रेम म्हणतात का?

नकळत तेव्हा कधी
चुक ती झाली होती
प्रेम झाल अचानक
जेव्हा ती लाजली होती

ठरवल होत तेव्हाच
आपल्याला हीच पाहिजे होती
कस विचारू तिला
जेव्हा ती अनोळखी होती