खूप वर्षांनी भेटलास त्याचा खूप आनंद झाला..!! रमण गेला त्याच दुःख होत पण त्याहूनही दुःख एकटेपणाच होत !! ” सुमेधा मनोजकडे बघू लागली.
“आयुष्यात सहवास लागतोच ना कोणाचा तरी !! पण तो सहवास

खूप वर्षांनी भेटलास त्याचा खूप आनंद झाला..!! रमण गेला त्याच दुःख होत पण त्याहूनही दुःख एकटेपणाच होत !! ” सुमेधा मनोजकडे बघू लागली.
“आयुष्यात सहवास लागतोच ना कोणाचा तरी !! पण तो सहवास
थोड्याशा पैशासाठी मला विकणारा माझा बाप पुन्हा गिऱ्हाईक म्हणून आला तर नवल काय वाटून घेऊ मी. आज माझा मुलगा शिकून मोठा व्हावा अस मला वाटत तर यात माझं काय चुकलं?
“समीर , तुझ्याशी बोलायचं आहे थोड!!” समीरची आई समीरकडे पहात म्हणाली.
“काय आई !! बोलणं!!! ”
“कित्येक दिवस झाले मी एक गोष्ट पाहतेय !! तू सायालीशी काहीच बोलत नाहीस , ती आली की निघून जातोस !! भांडणं झाल का तुमचं ??”
“आई!! मला तुझ्याशी बोलायचं होत थोडं!!” समीर अचानक आईला बोलत म्हणाला.
“बोल ना समीर!! काय झालं!!”
“आई मी परगावी जाण्याचा विचार करतोय नोकरीसाठी!! एका ठिकाणी मला चांगली संधीही चालून आली आहे !!”
सायकल म्हणताच बाबांच्या मनात एक विचार आला. या सायकला विकून आपण दुर्बिणी साठी पैसे उभा करू शकतो. बाबा लगबगीने आत घरात गेले. आणि सदाच्या आईला बोलू लागले.
“लता सदाच्या दुर्बिणीच प्रश्न सुटला!
दुर्बीण! दुरवरच जवळ पहाण्याच साधन म्हणजे दुर्बीण ! अगदी एवढासा तारा सुधा मोठा दिसतो त्यात.
“काय रे विनायका कामात लक्ष दिसत नाही आज तुझे ?” बाबांचं नाव विनायक त्यांचे शेठ त्यांना विनायका असे म्हणायचे
सखे असे हे वेड मन का
सैरावैरा फिरते
तुझ्याचसाठी तुलाच पाहण्या
अधीर होऊन बसते
कधी मनाच्या फांदिवराती
उगाच जाऊन बसते