“हे बघा !! तापेचा जोर वाढलाय !! अशक्तपणा आहे !! ”
“काल बेशुद्ध पडली होती !! तेव्हापासून असच आहे बघा !! एका वैद्यांना दाखवलं होत, तेव्हा कुठ शुद्धीवर आली. थोड बरं वाटलं पण पुन्हा ताप आली.”
“बरं बरं !!” वैद्यबुवा सगळं ऐकून एक मात्रा शांताच्या ओठांवर ठेवत म्हणाले.
“हे बघा !! वयामूळ शरीर साथ देत नाहीये !! पण एक औषध देतो !! ते दर एक तासाला दुधात टाकून त्यांना देत राहा !!” बुवा औषधाची डबी सखाकडे देत म्हणाले.
“बरी होईल ना ती ??” सखा अगदिक होत म्हणाला.
एकदा नक्की वाचा..
भाग १ “आयुष्यात खूप काही घडून गेल्यानंतर ,खूप काही हातून सुटल्यानंतर!! आपण एका अश्या वळणावरती येतो, अचानक अशा व्यक्तीला भेटतो की पुढे सारं काही आपलंस वाटायला लागतं!! असंच काहीसं श्वेता आयुष्यात आली तेव्हा झालं होत. पहिल्या प्रथम सगळं काही खोटं असतं !! प्रेम वगैरे सगळं बनावट असतं असा समज झाला होता. तसं वाटायला लागलं!! पण …
समीर नजर चुकवून गेला हे त्रिशाने पाहिलं. ती काहीच न बोलता समोर असलेल्या आकाशला बोलू लागली. पण तिची नजर समीर तिच्यापासून दूर जात आहे याकडेच होती.मनात कित्येक विचार करत होती.
“आज कित्येक वर्षांनंतर समीर भेटला. पण मला तो माझा समीर वाटलाच नाही. मला टाळून तो कधीच गेला नव्हता. पण आज कदाचित मी दुसऱ्याच समीरला भेटले. जो मला पाहून निघून गेला. “
