एकांत कविता

अखेरचे शब्द || AKHERCHE SHABD ||

राहिले काहीच नसेन तेव्हा
माझा तिरस्कार ही करू नकोस
तुझ्या आठवणीतल्या कोपऱ्यात
एक छोटी जागा मात्र ठेव

मी पुन्हा त्या वाटेवरूनी तुला पहात जावे
किती ते नजारे आणि किती ते बहाणे
कधी उगाच त्या वाटेवरती घुटमळत राहता
कोणती ही ओढ मनाची कोणते हे तराणे

एकांतात बसुनही कधी
एकट अस वाटतंच नाही
घरातल्या भिंतींही तेव्हा
बोल्या वाचुन राहत नाही

तु एकटाच राहिलास इथे
सोबत तुझ्या कोणीच नाही
आयुष्यभर दुसर्‍यासाठी जगुन
हाती तुझ्या काहीच नाही

का छळतो हा एकांत
मनातील वादळास
भितींवरती लटकलेल्या
आठवणीतल्या चित्रात
बोलतही नाही शब्द
खुप काही सांगते
ऐकतही नाही काही
सगळं मात्र बोलते
भिंतीही हसतात