शुभ्र वस्त्र नेसूनी, चांदण्यात मग हरवूनी !!
रात्रीस त्या बोलता, हळुच तो हसला !!

शुभ्र वस्त्र नेसूनी, चांदण्यात मग हरवूनी !!
रात्रीस त्या बोलता, हळुच तो हसला !!
क्षणभर सखे या आठवांचा, भार नकोसा होतो!!
तुझ्यासवे त्या भेटीचा जणू, गंध हरवून जातो !!
शोधणे ते उगाच वाटे , दिशाहीन मी होतो !!
सांगणे त्या मनास वाटे, उगाच जीव जातो !!
आठवत तुला?
तू एकदा भेटायचं म्हटली होतीस
मनातल काही सांगायचं म्हटली होतीस
पण तेव्हाही तू अबोलच राहिली होतीस
आणि माझ्या मनाला सगळं सांगून गेली होतीस
राहून जातंय काहीतरी म्हणून
मागे वळून पहायचं नसतं
शोधून पाहिलं तरी तिथे तेव्हा
आठवणीच्या पावला शिवाय काही नसतं
मन ऐकणार नाही हे माहित असतं
पुन्हा पुन्हा ते तिथे जातही असत
ठरवुन अस काही होतंच नाही
मनातलेच मन कधी ऐकत नाही
नको म्हटले तरी आठवणीतल्या तिला
रोजच भेटल्या शिवाय रहातं नाही
आसवांनाही कधी निटस विचारत नाही
कित्येक दुख डोळ्यातुन वाहत नाही
धुंध त्या सांजवेळी
मन सैरभैर फिरत
आठवणींना वाट मिळे
डोळ्यात दिसत
तु आहेस ही जाणीव
तु नाहीस हा भास
मनही हल्ली गंमत करत