प्रेम || SAD MARATHI POEMS ||
ती रुसल्यावर कधी
मी खुप तिला मनवायचो
पण मी रुसलेलो कधी
तिला कळालेच नाही
वाट हरवुन जाता तिने
पुन्हा मी वाट दाखवायचो
पण मी हरवुन गेल्यावर कधी
तिने मला शोधलेच नाही
ती रुसल्यावर कधी
मी खुप तिला मनवायचो
पण मी रुसलेलो कधी
तिला कळालेच नाही
वाट हरवुन जाता तिने
पुन्हा मी वाट दाखवायचो
पण मी हरवुन गेल्यावर कधी
तिने मला शोधलेच नाही
अनोळखी वाटेवर
ती मला पुन्हा भेटावी
सोबत माझी देण्यास तेव्हा
ती स्वतःहून यावी
थांबावे थोडे क्षणभर तिथे
ती वाट वाकडी पहावी
माझ्यासवे चाललेली ती
आठवणींची पाऊलखुण दाखवावी
असंख्य वेदनांचा त्रास होऊनही
सहन करणारी फक्त आईच असते
कधी सहज तर कधी कठोर वागणारी
मनास संस्कार देणारी आईच असते
पाहुनी तुझला एकदा
मी पुन्हा पुन्हा का पहावे
नजरेतुनी बोलताना
ते शब्द घायाळ का व्हावे
घुटमळते मनही तिथेच
तुझ्या वाटेवरती का फिरावे
तुला भेटण्यास ते पुन्हा
कोणते हे कारण शोधावे
वादळास विचारावा मार्ग कोणता
रात्रीस विचारावा चेहरा कोणता
लाटेस विचारावा किनारा कोणता
की मनास या विचारावा ठाव कोणता
उजेडास असेल अंधाराशी ओळख
पाण्यास असेल त्रुश्नेशी ओळख