मनातली कविता || MANATLI KAVITA || VIRAH ||

person using typewriter

एक आर्त हाक मनाची पुन्हा तुला बोलण्याची तुझ्यासवे सखे मनातील खुप काही ऐकण्याची तुझ्याचसाठी पावसाची ढगाळल्या नभाची तु नसताना समोर आज ती बेधुंद होऊन बरसण्याची

मन || MANN EK KAVITA ||

anonymous man with book in hand

काहीतरी राहून जावं अस मन का असतं झाडावरची पाने गळताना उगाच का ते पहात असतं हे मिळावं ते रहावं स्वतःस का सांगत असतं काही तरी गमावल्यावर लपुन का ते रडतं असतं

मुसाफिर || MUSAFIR KAVITA ||

man in blue dress shirt and blue jeans and orange backpack standing on mountain cliff looking at town under blue sky and white clouds

कदाचित त्या वाटा ही तुझीच आठवण काढतात तुझ्या सवे चाललेल्या क्षणास शोधत बसतात पाऊलखुणा त्या मातीतून भुतकाळाची साक्ष देतात एकट्या या मुसाफिरास

मला शोधताना || MLA SHODHATANA POEM MARATHI||

photo of woman looking at the mirror

मला माझ्यात पाहताना तु स्वतःत एकदा शोधुन बघ डोळ्याच्या या पापण्यांन मध्ये मला एकदा सहज बघ मी तिथेच असेन तुझी वाट पहात मला एकदा भेटुन बघ मनातल्या भावनांना ओठांवरती आणुन बघ

मनातील कविता || MANATIL KAVITA ||

person using typewriter

फुलांच्या पाकळ्या मधील सुगंध तुच आहेस ना ही झुळुक वार्‍याची जणु जाणीव तुझीच आहे ना  तु स्पर्श ह्या मनाचा भावनेत तुच आहेस ना प्रेम हे माझे असे की मन तुझेच आहे ना

तुझी साथ || TUJHI SATH MARATHI POEM||

photo of a man kissing a woman on forehead

तुझी साथ हवी होती मला सोबत चालताना वार्‍या सारख पळताना पावसात भिजताना आणि ऊन्हात सावली पहाताना!! तुझी साथ हवी होती मला दुःखात रडताना आनंदाने हसताना

मी मात्र || MARATHI POEMS ||

bench nature love people

वाटा शोधत होत्या मला मी मात्र स्वतःतच गुंतलो होतो बेबंद वार्‍या सोबत उगाच फिरत बसलो होतो वळणावर येऊन सखी ती सोबत येण्यास तयार होती मी मात्र परक्याच्या घरात उगाच भांडत बसलो होतो

मनात एक || MANAT EK || POEM ||

man people water blue

कुठे असेल अंत मनातील विचारांचा एक घर एक मी आणि या एकांताचा भिंती बोलतील मला संवाद हा कशाचा आरशातील एक चित्र शोध हा स्वतःचा