Category: मराठी कविता

पांथस्थ || Panthast EK Kavita ||

वाऱ्यास पुसूनी ती वाट पुढची
त्या सावलीतला मी एक पांथस्थ
हवी थोडी विश्रांती नी घोटभर पाणी
पुढच्या प्रवासास मी आहे सज्ज

शोधायचं आहे आज
माझेच एकदा मला
कधी कोणत्या वळणावर
भेटायचं आहे मला

मी बंदिस्त आणि शांत जरी
माझ्या मनाची शांती अटळ आहे
या बंधांचे आज जणु
खूप तुझ्यावर उपकार आहे
हसून घे वेड्या
आज तुझा जयजयकार आहे

चकली गोलच का करायची
म्हणून पोट्टे विचारत होते
दिवाळी जवळ आली आता म्हणून
घरात फराळ बनत होते

शंकरपाळी मध्ये शंकर कुठे आहे
पोट्टे उगाच शोधत होते

मनातल्या तुला लिहिताना
जणु शब्द हे मझ बोलतात
कधी स्वतः कागदावर येतात
तर कधी तुला पाहुन सुचतात

न राहुन स्वतःस शोधताना
तुझ्या मध्येच सामावतात

कभी पंछियों से पूछना
गिरना क्या होता है
तेज हवाओं में कभी
उड़ना क्या होता है
हवा भी रोक सके ना उसे
ऐसा होसला क्या होता है

कभी पेड़ से पूछना
अचल रेहाना क्या होता है

गुंतण म्हणजे काय असतं
स्वतःलाच स्वतः हरवायचं असतं
अतुट अश्या बंधनात कधी
उगाच स्वतःला अडकवायच असतं

कोणाच्या प्रेमात पडायचं असतं
सुंदर आठवणीत झुरायच असतं
येताच येऊ नये बाहेर अश्या

जुने मित्र आता हरवलेत
कोणी खुप busy झाले
तर कोणी खुप भाव खाऊ लागलेत
खरंच जुने मित्र आता हरवलेत

वेळ पाहुन आता भेटु लागले
भेटुनही काही मित्र आता