Category: मराठी कविता

उठावं || UTHAV MARATHI KAVITA ||

उगाच उठल्या अफवा विद्रोहाच्या
कैक मुडदे आजही निपचित आहेत

उगाच ऐकले आवाज ते सत्याचे
आजही ते दगड निर्जीव पडून आहेत

आठवणींच्या जगात आज मी
सहजच हरवून गेलो आहे
पण भारतमाते तुला रक्षण्या
मी निडर होऊन इथे उभा आहे

आठवण त्या मातेची येते
जिच्या उदरात मी जन्म घेतला आहे
पण त्या मातेस तुला रक्षण्याचे
वचन मी देऊन आलो आहे

नको पैसा , नको बंगला
मला फक्त सुख हवं
छोट्याश्या घरात माझ्या
एक हसर कुटुंब हवं

एक एक विचारांची साथ घेऊनी
घडला हा महाराष्ट्र देश
शिवराय आणि जिजाऊंचा
हाच तो महाराष्ट्र देश

घुटमळत राहिले मन तिथेच
पण तू कधीं मुक्त झालीच नाही
कदाचित तू त्या भिंतींना
नीट कधी ओळखलंच नाही

सुरुवात होती या जगात माझी
चूक नी बरोबर काही माहीत नव्हते
माणुसकीच्या बुरख्यात येऊन
राक्षस मला दिसले नव्हते

अबोल या नात्याची
बोलकी एक गोष्ट आहे
मनातल्या भावनेस
शब्दांचीच एक साथ आहे

सकाळी उठल्या बरोबर
पहिला message तुलाच करायचे
तुझीच पहिली आठवण यावी
हे शब्दात मांडायचे

Good morning ते Good night
खूप काही बोलायचे