मराठी कविता

कळत || LOVE IMAGE MARATHI ||

Marathi Stories Poems and Much More…!

घुटमळत राहिले मन तिथेच
पण तू कधीं मुक्त झालीच नाही
कदाचित तू त्या भिंतींना
नीट कधी ओळखलंच नाही

सुरुवात होती या जगात माझी
चूक नी बरोबर काही माहीत नव्हते
माणुसकीच्या बुरख्यात येऊन
राक्षस मला दिसले नव्हते

अबोल या नात्याची
बोलकी एक गोष्ट आहे
मनातल्या भावनेस
शब्दांचीच एक साथ आहे

वाऱ्यास पुसूनी ती वाट पुढची
त्या सावलीतला मी एक पांथस्थ
हवी थोडी विश्रांती नी घोटभर पाणी
पुढच्या प्रवासास मी आहे सज्ज

शोधायचं आहे आज
माझेच एकदा मला
कधी कोणत्या वळणावर
भेटायचं आहे मला

मी बंदिस्त आणि शांत जरी
माझ्या मनाची शांती अटळ आहे
या बंधांचे आज जणु
खूप तुझ्यावर उपकार आहे
हसून घे वेड्या
आज तुझा जयजयकार आहे