ती रुसल्यावर कधी
मी खुप तिला मनवायचो
पण मी रुसलेलो कधी
तिला कळालेच नाही
वाट हरवुन जाता तिने
पुन्हा मी वाट दाखवायचो
पण मी हरवुन गेल्यावर कधी
तिने मला शोधलेच नाही
ती रुसल्यावर कधी
मी खुप तिला मनवायचो
पण मी रुसलेलो कधी
तिला कळालेच नाही
वाट हरवुन जाता तिने
पुन्हा मी वाट दाखवायचो
पण मी हरवुन गेल्यावर कधी
तिने मला शोधलेच नाही
अनोळखी वाटेवर
ती मला पुन्हा भेटावी
सोबत माझी देण्यास तेव्हा
ती स्वतःहून यावी
थांबावे थोडे क्षणभर तिथे
ती वाट वाकडी पहावी
माझ्यासवे चाललेली ती
आठवणींची पाऊलखुण दाखवावी
वादळास विचारावा मार्ग कोणता
रात्रीस विचारावा चेहरा कोणता
लाटेस विचारावा किनारा कोणता
की मनास या विचारावा ठाव कोणता
उजेडास असेल अंधाराशी ओळख
पाण्यास असेल त्रुश्नेशी ओळख
शोधते मी स्वतःस कुठेतरी
तुझ्यातच तेव्हा हरवुन जाते
तुझ्याकडे पाहतंच राहावे
मन का मज ते सांगत राहते
डोळ्यात तुझ्या पाहताच
तुझ्याकडेच का ओढली जाते
मिठीत तुझ्या यावे आज
ती रात्र का बोलत राहते
आठवणींचा समुद्र आहे जणु
तु सतत लाट होऊन का यावीस
कधी मन ओल करुन माझे
तु पुन्हा का परतावी
वार्यासवे कधी वाहताना
मी तुझी वाट त्यास सांगावी
ती प्रत्येक झुळुक तेव्हा
तुझा भास होऊन का यावी
कधी हळुवार यावी
कधी वादळा सारखी यावी
प्रेमाची ही लाट आता
सतत मनात का असावी?
तु सोबत यावी
ऐवढीच ओढ लागावी
मनातल्या भावनांची जणु
नाव किनारी का जावी?
“तो ओठाचा स्पर्श अजुनही
जाणवतो मला माथ्यावर
तुझ्या भावना अबोल होऊन
बोलल्या त्या मनावर
माझीच तु आणि तुझाच मी
एक जाणीव होती नात्यावर
विसरुन जाईल जग हे सारे
जादु कसली ही क्षणांवर