Category: प्रेम कविता

“अचानक कधी समोर तू यावे
बोलण्यास तेव्हा शब्द ते नसावे
नजरेने सारे मग बोलून टाकावे
मनातले अलगद तुला ते कळावे

हात तुझा अलगद हातात घ्यावे
अबोल मी त्यास घट्ट धरावे
नकळत तेव्हा तू साथ द्यावे
सोबतीस माझ्या नेहमीच राहावे

स्वप्नात माझ्या जरी तू उरावे
चांदण्यात एक उगा मी शोधावे
कधी कळले ,कधी न कळावे
कुठे गुंतले ,कुठे हरवून जावे

इथे बहरली फुले उगा बघावे
त्यास मनातले सारे सांगून टाकावे
बहरल्या कळ्यानी तुलाच पहावे
अलगद त्यांनी मग गालात हसावे

अबोल या प्रेमास शब्द न मिळावे
किती शोधले परी सारे अबोल रहावे
हळूवार या मनास कसे आज सांगावे
भाव या मनीचे कसे ओठी आणावे

ओढ ही कोणती कसे आज कळावे
विरह हा असा की डोळ्यातून वहावे
अधीर या प्रेमात फक्त तुलाच पहावे
शब्द ते पुसट तेव्हा ओठांवर यावे …..!!”

✍️©योगेश खजानदार

“न मी उरले माझ्यात आता
तुझ्यात जरा शोधशील का ..??
भाव या मनीचे माझ्या तू
नकळत आज ओळखशील का .??

तुझ्याच वेड्या स्वप्नात रमले
तिथे मला तू भेटशील का ..??
अलगद या हृदयात तुझ्या तू
मला सामावून घेशील का ..??

पाऊलवाट ओळखीची एक
सोबत माझी होशील का ..?
कधी मावळती होताना मग
मला जवळ करशील का..??

हळूवार स्पर्श होताच तुझा
माझे लाजणे पाहशील का ..??
माझ्या डोळ्यात तुझ्या प्रेमाची
ओढ तुला कळेल का ..??

चांदणे पांघरूण येताना मग
रात्र तुझ ती बोलेल का ..??
माझ्या मनाच्या कोपऱ्यात तुला
तुझेच चित्र दिसेल का ..??

प्रत्येक श्वास बोलला काही
तू काही ऐकले का .??
हवी एक तुझीच साथ मला
एवढे वचन देशील का ..??”

✍️©योगेश खजानदार

“तुझ्याच या वाटेवरती, तुलाच न भेटावे
तुझ्याचसाठी झुरावे मी, आणि तुलाच न कळावे

सांगू तरी कसे नी काय, मनास कसे समजवावे
राहूनही न राहता मग , नकळत तुला पहावे

कोऱ्या कागदावर उगाच मग, तुझ्याचसाठी लिहावे
शब्दास त्या ओळख तुझी, पण अनोळखी होऊन जावे

बोलेल ती रात्र खूप काही, सारे गुपित लपवून ठेवावे
चांदण्यात उगाच फिरुनी तेव्हा, नकळत तुला शोधावे

एकांती उगाच लाजून का,तुझेच चित्र काढावे
पहावे कित्येक वेळ त्याकडे आणि, स्वतःच मग पुसावे

नजरेत या भाव कित्येक, तुलाच न दिसावे
दूर तू जाता मग , अलगद मी अश्रू टीपावे

कळले हे प्रेम मंद त्या वाऱ्यास, पण तुला न ते बोलावे
कळली ती ओढ त्या पावसास, पण तुला न त्याने भिजवावे

अधीर त्या वाटेवरती, तुलाच मी पहावे
तुझ्याचसाठी श्वास हा सारा,पण तुलाच न कळावे …!!”

✍️© योगेश खजानदार

“कोणती ही मनास चिंता
कोणती ही आठवण आहे
बदलून गेल्या चेहऱ्यास आता
कोणती नवी ओळख आहे

कोणता हा रंग त्याचा
कोणती नवी वाट आहे
पाहू तरी कुठे आता
सारे काही नवे आहे

राहिले न आता आपुले काही
त्याची व्यर्थ ओढ आहे
गेल्या क्षणात उगा शोधता
सारे हरवून गेले आहे

पुन्हा पुन्हा परतून येता
ती आठवणही एकटी आहे
तिच्यासवे ओलावल्या तेव्हा
अश्रूंची तेवढी साथ आहे

बदलून गेला रंग सारा
कोणता हा दोष आहे
बदलला चेहराच जेव्हा
कोणता हा शोध आहे

थांब जरा ओळख स्वतःस
भरकटली एक जुनी साथ आहे
जिथे थांबली ती तुला सोडण्या
अखेरची ती तुझी ओळख आहे

कोणती ही मनास चिंता
कोणती ही आठवण आहे ..!!!”

✍️© योगेश खजानदार