चांदण्यात हरवून, रात्र ती आज गेली!!
चंद्र तो सोबती, परी शोधसी न कोणी !!
लख्ख तो प्रकाश, बोलतो न काही !!
हळूवार ती झुळूक, अलगद येऊन जाई!!
परी सांडले ते चांदणे, पाना फुलांत काही !!
शुभ्र वस्त्र जणू ,पांघरूण आज येई !!
कुठे उगाच भास, त्या रात्रीचा येई!!
परी आभास का उगाच, मनास आज होई !!
जागले ते नभ , झोप न आज येई!!
बोलते त्या चंद्रास , कवेत आज घेई !!
साऱ्या आसमंतात, बहरून आज जाई!!
कोणती ही हुरहूर , मनात त्या होई!!
चांदण्यात हरवून, रात्र ती आज गेली!!
✍️© योगेश खजानदार
“भरतील सभा, जमतील लोक
आपण मात्र भुलायच नाही !!
उमेदवाराची योग्यता पाहून
मतदान करायला विसरायचं नाही !!
आपला हक्क, आपलं मत
कधीच कोणाला विकायचं नाही !!
लक्षात ठेवा सुज्ञ नागरिकांनो
आपणच आपल्याला संपवायचं नाही !!
उमेदवार हवा सुशिक्षित आणि सुसंस्कृत
मनात हे विसरायचं नाही !!
अयोग्य आणि अकार्यक्षम उमेदवारास
लोकशाही खराब करू द्यायचं नाही !!
हो !! ही आपली जबाबदारी आहे !!
लक्षात ठेवा, ती टाळायची नाही !!
आपलं भविष्य या एका क्षणात
खराब करू द्यायचं नाही !!
एक एक मत जोडून घडतो भारत
त्याला अयोग्य हाती द्यायचं नाही !!
आपलं मत खूप काही करू शकते
त्याला असेच जाऊ द्यायचे नाही !!
मतदान करून घडवू ही लोकशाही
आपला देश , आपले लोक, विसरायचे नाही !!
सक्षम , मजबूत आणि प्रगतशील देशासाठी
आपले मत द्यायला विसरायचे नाही !!
भरतील सभा, जमतील लोक
आपण मात्र भुलायच नाही !! “
✍️©योगेश खजानदार
“थोड तरी हवं या मनाला
उगाच हरवून जाणं
कधी जुन्या अडगळीत
उगाच रमून जाणं
धुळीत पडलेल्या त्या फोटोला
अलगद पुसून घेणं
थोड तरी हवं त्या क्षणाना
पुन्हा मागे घेऊन जाणं
जीर्ण झालेल्या त्या पत्रात
पुसटस आपलं नाव शोधणं
थोड तरी त्या शब्दातले तेव्हा
भाव डोळ्यात या दिसणं
तुटलेल्या त्या खेळण्यात
बालपण आपलं पाहणं
थोड तरी हवं या वयाला
पुन्हा लहान होऊन जाण
पाहता पाहता आठवणींचे
कित्येक गाव फिरून येणं
थोड तरी हवं पण तेव्हा
उगाच रस्ता ते विसरण
कधी कळत, कधी नकळत
सारं काही मनातलं सांगणं
थोड तरी हवं या अडगळीत
उगाच स्वतःला शोधणं..!!
थोड तरी हवं या मनाला
उगाच हरवून जाणं ..!!”
✍️©योगेश खजानदार
आशिर्वाद द्यावा , तू आज गजानना!!
परतीच्या वाटेवरी, क्षण हा रेंगाळला!!
तुझे चित्र राहो , मनी या माझ्या सदा!!
विरह हा तो आज , वाटे न यावा पुन्हा !!
विघ्नहर्ता तू , तूच आहेस लंबोदरा!!
तुझे जाणे असे की , पाह तू वळूनी जरा!!
चूकभूल न उरावी , हेच मागणे नंदना!!
गोडी त्या मोदकाची , रेंगाळुदे आता सदा !!
राग ,द्वेष, मत्सर, घेऊन जा तू तुझ्यासवे जरा !!
सुख, समृद्धी आणि आरोग्य , नांदू दे इथे सदा !!
ऐक तू माझे, लंबकर्णा , पितांबरा!!
एकदंत तू , धूम्रवर्ण तू , तुझ्याविना न कोण विश्र्वमुखा !!
परतुनी पुन्हा येण्या , वचन दे तू मला!!
डोळ्यात आहे पाणी , आठवणीत आहेस तू सदा !!
आशिर्वाद द्यावा, तू आज गजानना !!
✍️ ©योगेश खजानदार
🙏गणपती बाप्पा मोरया!! पुढच्या वर्षी लवकर या!!!🙏
“तुझ्या मिठीत मी हरवून गेले
तुलाच न ते कधी का कळले?
डोळ्यातूनी कित्येक बोलले
परी मनातले मनात विरले
कधी नकळत सांगून गेले
सांगूनही तुला न उमगले
उमगले तरी ओठांवर अडले
तुझ्या हसण्यात सारे ते दडले
तुझ्या हातात हात मी दिले
सोबतीस या मला तू पाहिले
तुझ्या वाटेवरती चालत आले
एक तू एक मी बाकी न राहिले
तुझ्यासाठी कित्येक क्षण दिले
परी एक एक क्षण मज ते बोलले
साठवून ठेवु तरी का बरसले?
आठवात त्या तुझ्यासवे भिजले
चांदण्यात तुला कित्येक शोधले
कधी तू कधी ते भास ते झाले
चंद्रास त्या सारे मी सांगितले
का की उगाच मग ते हसले
गंध ते सारे जणू सर्वत्र पसरले
तुझे नि माझे जणू प्रेम आज फुलले
त्या पाकळ्यांत जणू मी बहरले
जेव्हा तुझ्या मिठीत मी हरवून गेले !!”
✍️योगेश खजानदार
साद भेटीची..✍️
“साद कोणती या मनास आज
चाहूल ती कोणती आहे!!
तुझ्या आठवांचा पाऊस आज
मज चिंब का भिजवत आहे??
कुठे कधी भेटावे नकळत
आस कोणती या मनास आहे!!
तुझ्या वाटेवरती उगाच ते
तुझीच वाट का पाहत आहे??
गंध पसरले दाही दिशांनी
तो गंध ओळखीचा आहे!!
तुझ्या येण्याचा भास मग
उगाच मला का होत आहे??
दवबिंदू होऊन पानावरती
मोती होऊन ते पसरले आहे!!
तुझ्या सोबतीचे क्षण जणू ते
पुन्हा मला का दिसत आहे??
ओलावा त्या माती मधला
नात्याची जाणीव होत आहे!!
पुन्हा बहरून येण्या जणू
ती पालवी का फुटली आहे??
नभी दाटल्या त्या ढगांनी
जणू हाक मज दिली आहे!!
तुझ्या नि माझ्या भेटीस
ती सरही आतुर का झाली आहे??
तुझ्या आठवांचा पाऊस आज
मज चिंब भिजवत आहे !!! “
✍️योगेश खजानदार
