Category: आठवणी

“अचानक कधी समोर तू यावे
बोलण्यास तेव्हा शब्द ते नसावे
नजरेने सारे मग बोलून टाकावे
मनातले अलगद तुला ते कळावे

हात तुझा अलगद हातात घ्यावे
अबोल मी त्यास घट्ट धरावे
नकळत तेव्हा तू साथ द्यावे
सोबतीस माझ्या नेहमीच राहावे

स्वप्नात माझ्या जरी तू उरावे
चांदण्यात एक उगा मी शोधावे
कधी कळले ,कधी न कळावे
कुठे गुंतले ,कुठे हरवून जावे

इथे बहरली फुले उगा बघावे
त्यास मनातले सारे सांगून टाकावे
बहरल्या कळ्यानी तुलाच पहावे
अलगद त्यांनी मग गालात हसावे

अबोल या प्रेमास शब्द न मिळावे
किती शोधले परी सारे अबोल रहावे
हळूवार या मनास कसे आज सांगावे
भाव या मनीचे कसे ओठी आणावे

ओढ ही कोणती कसे आज कळावे
विरह हा असा की डोळ्यातून वहावे
अधीर या प्रेमात फक्त तुलाच पहावे
शब्द ते पुसट तेव्हा ओठांवर यावे …..!!”

✍️©योगेश खजानदार

“न मी उरले माझ्यात आता
तुझ्यात जरा शोधशील का ..??
भाव या मनीचे माझ्या तू
नकळत आज ओळखशील का .??

तुझ्याच वेड्या स्वप्नात रमले
तिथे मला तू भेटशील का ..??
अलगद या हृदयात तुझ्या तू
मला सामावून घेशील का ..??

पाऊलवाट ओळखीची एक
सोबत माझी होशील का ..?
कधी मावळती होताना मग
मला जवळ करशील का..??

हळूवार स्पर्श होताच तुझा
माझे लाजणे पाहशील का ..??
माझ्या डोळ्यात तुझ्या प्रेमाची
ओढ तुला कळेल का ..??

चांदणे पांघरूण येताना मग
रात्र तुझ ती बोलेल का ..??
माझ्या मनाच्या कोपऱ्यात तुला
तुझेच चित्र दिसेल का ..??

प्रत्येक श्वास बोलला काही
तू काही ऐकले का .??
हवी एक तुझीच साथ मला
एवढे वचन देशील का ..??”

✍️©योगेश खजानदार

बाबा , नेहमीच मी सुखात राहावे म्हणून कष्ट करणारा !! प्रत्येक गोष्ट मला मिळवून देणारा, पण स्वतःसाठी काहीही न घेणारा !! तो माझा बाबा !! आई नंतर या जगात आपल्यावर खरंच कोणी प्रेम करत असेल तर तो म्हणजे बाबा!! कधीच चेहऱ्यावरून त्यानी मला प्रेम कळू दिलं नाही !! पण मनात प्रेमाचा सागर आहे असा माझा बाबा !!! आयुष्यभर फक्त माझ्याचसाठी झटणारा !! बाबा!! माझा बाबा !!

उसवलेला तो धागा कपड्यांचा
कधी मला तू दिसुच दिला नाही
मला नेहमीच नवीन कपडे घेतले
पण स्वतःसाठी एकही घेतला नाही

स्वप्नांच्या या दुनियेत चालताना
तू कधीच स्वतःकडे पाहिले नाही
माझ्या स्वप्नांच्या दुनियेत येऊन
रमल्या शिवाय राहिला नाही

बाबा!! किती रे तुझी ती धडपड
मला तु कधीच कळू दिली नाही
दिवसभर काम करून आलेला
थकवा सुधा जाणवू दिला नाही

आयुष्याचं गणित सांगताना
कधीच तू चुकला नाही
पण मी जिथे जिथे चुकलो असेल
तिथे सावरल्या शिवाय राहिला नाही

मनात तुझ्या किती ते प्रेम
कधीच तू कळू दिले नाही
यशाच्या मार्गावर कठोर होताना
क्षणभरही तू विचार केला नाही

सारे आयुष्य खर्ची करून
स्वतःकडे काहीच ठेवले नाही
माझ्यासाठी जगताना बाबा तु
स्वतःसाठी एक क्षणही जगला नाही !!!

✍️© योगेश खजानदार

“कोणती ही मनास चिंता
कोणती ही आठवण आहे
बदलून गेल्या चेहऱ्यास आता
कोणती नवी ओळख आहे

कोणता हा रंग त्याचा
कोणती नवी वाट आहे
पाहू तरी कुठे आता
सारे काही नवे आहे

राहिले न आता आपुले काही
त्याची व्यर्थ ओढ आहे
गेल्या क्षणात उगा शोधता
सारे हरवून गेले आहे

पुन्हा पुन्हा परतून येता
ती आठवणही एकटी आहे
तिच्यासवे ओलावल्या तेव्हा
अश्रूंची तेवढी साथ आहे

बदलून गेला रंग सारा
कोणता हा दोष आहे
बदलला चेहराच जेव्हा
कोणता हा शोध आहे

थांब जरा ओळख स्वतःस
भरकटली एक जुनी साथ आहे
जिथे थांबली ती तुला सोडण्या
अखेरची ती तुझी ओळख आहे

कोणती ही मनास चिंता
कोणती ही आठवण आहे ..!!!”

✍️© योगेश खजानदार

“बोलावंसं वाटलं तरी
काय बोलावं , कधीच कळलं नाही
समुद्राच्या लाटेने ते मन
नकळत ओल केलं तरी
मनास ते कधीच कळल नाही
सारा भार त्या अश्रूनवर होता ,
पण अश्रूंनी कधीच तक्रार केली नाही
गालावर ते ओघळले आणि
एकांताची आठवणही झाली नाही
किनारा तो साथ देताना
काहीच बोलला नाही,
लाटेच्या त्या पुन्हा पुन्हा येण्याची त्याने
साधी चाहूलही दिली नाही.
खरंच त्या भरती आणि ओहोटी मध्ये,
एक क्षणही शोधता आला नाही…!!!”

✍️© योगेश

✍️© योगेश

“अलगद स्पर्श करून जाणारी
समुद्राची ती एक लाट
प्रत्येक वेळी नव्याने भेटणारी
पाहात होती माझीच वाट

साठवलेल्या मनात तेव्हा
दिसत होती एक साथ
राहिले इथे काहीच नाही
सांगत राहिली मनाच्या आत

किनारा उगाच ऐकत राहिला
वाऱ्यासवे कसली बात
अबोल या क्षणाचे आता
वेचू नकोस क्षण उगाच

सरत्या वेळी एकांत सारा
वाटे जरी नकोसा आज
उद्या पुन्हा भेटण्याची मना
नकोस ठेवू उगाच आस

काय राहिले काय शोधले
मिळे न काही त्या जगात
निशब्द सारे खूप बोलले
उरले न काही या मनात

सांग तरी का पुन्हा पुन्हा
भेटण्यास यावी ती एक लाट
ओलावल्या या मनास बोलण्या
पाहात होती माझीच वाट…!!”

✍️©योगेश खजानदार