भाग ३

आप्पा कित्येक वेळ तसेच बसून होते. रात्री तसेच बसल्या बसल्या झोपी गेले. सकाळी जाग आली तेव्हा मंदा खोली आवरत होती. मंदाच्या आवाजाने जागे होत आप्पा मंदाकडे पाहू लागले. आजही मंदा आप्पाना तशीच पूर्वीची मंदाच वाटत होती.

“आज काय अगदी गोड दिसतेस मंदा तू !!”
“कायतरीच काय हो तुमचं !!”मंदा लाजेने चूर होत म्हणाली.
“वाटलं ते बोललो !त्यात काय लाजायचं !!”
“मुलगा लग्नाचा झालाय म्हटलं !! डोक्यावरचं पण पांढरं झालं !!त्याचा विचार करा आता !!” मंदा चेष्टेच्या सुरात म्हणाली.
“अरे !! पांढरे केस झाले म्हणून काय झालं !! मन अजून जवान आहे !!” असे म्हणताच मंदा लाजून खोलीतून निघून गेली.

आप्पा बाहेर येताच सुनील आणि उमा समोरच बसलेले दिसले. आज कुठे काय करायचं, कुठे पथनाट्य करायचं !! किती गरीब मुलांना पुन्हा शिक्षणाच्या प्रवाहात आणायचं सगळं व्यवस्थित ठरवत होते. आप्पा स्वयंपाक घरात जाऊन मंदाशी बोलू लागले.
“उमा बद्दल तुझ काय मत आहे ??”
“खूप गोड मुलगी आहे ती !! काल सुनीलला लागलं तेव्हा तिनेच सांभाळलं त्याला !! नेहमी काळजी घेत असते ती त्याची !! ” मंदा अगदी तोंडभरून कौतुक करत होती.
“आज एवढं कौतुक ?” आप्पा मंदाकडे पाहून म्हणाले.
“आहेच मला कौतुक दोघांचही!! ते जे करतायत त्याच आहेच !! त्यांना रागावते मी, पण तो राग त्यांच्या काळजीपोटी असतो!! ” आप्पा फक्त ऐकत होते.
काहीच न बोलता आप्पा थेट सुनील आणि उमा जवळ जाऊन बसले. कित्येक वेळ त्यांचं बोलणं ऐकत असता अचानक सुनील काहीतरी विसरलं म्हणून आणायला खोलीत गेला. उमा आणि आप्पा दोघेच तिथे होते. आप्पा नी थोडा वेळ घेत उमाला विचारलं.

“उमा!! ऐक विचारू ?”
“आहो आप्पा विचारांना !! “
“हे जे तुम्ही कार्य करताय त्याचा तुम्हाला काही फायदा आहे ?? “
“आप्पा समाज शिकला, त्यातूनही जर मुलगी शिकली तर समाज सुधारेलच ना!! आणि त्याचा फायदा तुम्हाला मला सगळ्यांना होईल!! ” उमा अगदी बिंधास्त बोलली.
“हो पण !! आजकाल मुल शिकतात !! मोठ्या पदावर जातात !! परदेशात भले मोठे पगार मिळवतात !! मग ते सारं सोडून इथे हे असं करत बसायचं म्हणजे !! “
“आप्पा !! कधीपर्यंत आपण दुसऱ्या देशांकडे असे जात राहणार!! इथे सुधारणा झाली तर बाहेर जायचा प्रश्नच येणार नाही!! आणि तिकडे जाऊन भले मोठी पगार मिळवणे हे आमचं स्वप्न नाहीच !! हा समाज सक्षम करणं !! त्याला स्वतः च्या मार्गावर चालवणं ही गरज आहे !! “
“वाह!! पोरी तुमचे विचार ऐकून आज मला खरंच खूप बरं वाटलं !!पण प्रत्येकाला वाटत की आयुष्य अशा प्रकारे जगायचं असेल तर जोडीदारही तसाच हवा !! ” आप्पा उमाकडे बघत राहिले.
“हो!! पण सगळ्यांनाच तसा मिळेल अस कस !! आपण जे कार्य करतोय त्यात आपल्या जोडिदाराचा सहवास मिळाला तर कोणाला नको वाटेनं !! “
“तुला मिळेल असा जोडीदार !! ” आप्पा अचानक बोलून गेले.
उमा अगदी गोंधळून गेली . इतक्या वेळ स्पष्ट बोलणारी उमा जरा चाचरत बोलू लागली. सुनील गेला त्या खोलीकडे पाहू लागली. आप्पा तिच्याकडे पाहत बोलले.
“आमच्या सूनिलला कोण भेटेन काही कळत नाही बघ !! “
“भेटेन ना नक्की !! त्यांच्यासारखी !! ” उमा आता मात्र गोंधळून गेली.
“बरं उमा आमच्या सुनील बद्दल तुला काय वाटतं ??”
असा प्रश्न विचारताच उमाला काय बोलावं तेच कळेना . ती शांत झाली. फक्त आप्पाकडे बघून हसली. सुनील तेवढ्यात खोलीतून बाहेर आला.
“काय आप्पा !! काय बोलताय उमा सोबत !! “
“असच रे !! सहजच !! ” आप्पा उमाकडें पाहत हसले आणि निघून गेले. जाताना उमाच्या चेहऱ्यावरचे भाव मात्र त्यांनी आपल्या डोळ्यात टिपले. सुनील बद्दलच प्रेम त्यात स्पष्ट दिसत होत.

“चल उमा निघुयात !! “
उमा स्तब्ध होती.
“उमा !! उमा !! चल !! ” विचारांच्या तंद्रीतुन उमा अचानक भानावर आली.
तिच्या मनात सुनील बद्दल प्रेम होत, पण ते कधी तिला कळलंच नाही. आप्पांनी फक्त उमाला त्याची जाणीव करून दिली.

” उमा!! आज तो पडका बंगला पूर्ण स्वच्छ करून घेऊयात बघ !! आपली शाळा तिथेच सुरू करूयात !! आणि बोरुवस्तीत पुन्हा जाऊन त्यांना समजावून सांगुयात !! उमा ऐकतेयस ना तू ??” सुनील उमाकडे पाहत म्हणाला पण उमाच्या मनात प्रेमाचे तरंग उठत होते. त्या सगळ्या गोष्टींशी सुनील अनभिज्ञ होता. सुनील बोलत होता उमा फक्त त्याच्याकडे पाहत होती. मनात कित्येक भाव उमटत होते जणू तिला बोलत होते

“वेड्या मनाने माझ्या
प्रेम अंतरीचे ओळखले
त्याच्या नजरेत पाहता
माझेच मला मी दिसले

कधी हरवून जाता
स्वतः स मी शोधले
व्यक्त करावे म्हटले तरी
ओठणावरच का विरले

वेड्या मनाने माझ्या
प्रेम अंतरीचे ओळखले !!! “

उमा भान हरपून सूनीलकडे पाहतंच राहिली. प्रेमाची ती चाहूल मनाला देत राहिली.

क्रमशः

✍योगेश

READ MORE

मैत्री || MAITRI KAVITA ||

एकट वाटेन ज्यावेळी साथ नसेल कोणाची साद घाल भावा साथ मिळेल मित्रांची मैत्री तुझी नी माझी साथ कशाला कोणाची आठवणींत आपल्या साथ होती मैत्रीची

तुझी आणि माझी मैत्री || FRIENDSHIP POEM IN MARATHI||

तुझी आणि माझी मैत्री समुद्रातील लाट जणु प्रत्येक क्षण जगताना आनंदाने उसळणारी तुझी आणि माझी मैत्री ऊन्ह आणि सावली जणु सतत सोबत असताना साथ न सोडणारी

मी एक क्षण || MI EK KSHAN || KAVITA ||

मनात माझ्या विचारात तु!! हे प्रेम सखे मझ आठवणीत तु!! क्षण हे जगावे सोबतीस तु!! नकोच चिंता मोकळ्या मनात तु!!

माणुसकीला जाग मित्रा || MANUSKI MARATHI BHASHA ||

बास कर नाटक माणुसकीची दगडाला फासलेल्या शेंदुराची अरे ते कधी बोलत नाही देव आहे की कळत नाही अमाप पैसा लुठताना तिजोरी कुठे भरत नाही

आयुष्य || AAYUSHYA MARATHI KAVITA

आयुष्याचा हिशोब काही केल्या जुळेना! सुख दिल वाटुन हाती काही उरेना! दुखाच्या बाजारात दाखल कोणी होईना! गिर्‍हाईक मात्र त्याला काही केल्या येईना!

उठावं || UTHAV MARATHI POEM ||

"अस्तित्वाच्या जाणिवेने लाचार जगन का पत्कराव स्वाभिमानाने ही तेव्हा स्वतःही का मरावं नसेल त्यास होकार मनाचा मग शांत का बसावं

मी मात्र || MARATHI POEMS ||

वाटा शोधत होत्या मला मी मात्र स्वतःतच गुंतलो होतो बेबंद वार्‍या सोबत उगाच फिरत बसलो होतो वळणावर येऊन सखी ती सोबत येण्यास तयार होती मी मात्र परक्याच्या घरात उगाच भांडत…

तुझी साथ || TUJHI SATH MARATHI POEM||

तुझी साथ हवी होती मला सोबत चालताना वार्‍या सारख पळताना पावसात भिजताना आणि ऊन्हात सावली पहाताना!! तुझी साथ हवी होती मला दुःखात रडताना आनंदाने हसताना

मला शोधताना || MLA SHODHATANA POEM MARATHI||

मला माझ्यात पाहताना तु स्वतःत एकदा शोधुन बघ डोळ्याच्या या पापण्यांन मध्ये मला एकदा सहज बघ मी तिथेच असेन तुझी वाट पहात मला एकदा भेटुन बघ मनातल्या भावनांना ओठांवरती आणुन…

मुसाफिर || MUSAFIR KAVITA ||

कदाचित त्या वाटा ही तुझीच आठवण काढतात तुझ्या सवे चाललेल्या क्षणास शोधत बसतात पाऊलखुणा त्या मातीतून भुतकाळाची साक्ष देतात एकट्या या मुसाफिरास

जुने मित्र || OLD FRIENDS MARATHI POEM ||

जुने मित्र आता हरवलेत कोणी खुप busy झाले तर कोणी खुप भाव खाऊ लागलेत खरंच जुने मित्र आता हरवलेत वेळ पाहुन आता भेटु लागले भेटुनही काही मित्र आता

बार्शी तुझा रस्त्यावर भरोसा हाय काय!!! Barshi Poems

बार्शी तुझा रस्त्यावर भरोसा हाय काय!!हाय काय!! कित्येक जीवाची पर्वा इथे नाही!! नाही!! खड्ड्यात रस्ता दिसत नाही!! नाही!! तरीही कोणी ऐकत नाही! नाही!! बार्शीचा रस्ता लई भारी!! भारी!!

जीवन || LIFE POEM IN HINDI

कभी पंछियों से पूछना गिरना क्या होता है तेज हवाओं में कभी उड़ना क्या होता है हवा भी रोक सके ना उसे ऐसा होसला क्या होता है कभी पेड़ से…

तुला लिहिताना..!! || Tula Lihitana Kavita Marathi ||

मनातल्या तुला लिहिताना जणु शब्द हे मझ बोलतात कधी स्वतः कागदावर येतात तर कधी तुला पाहुन सुचतात न राहुन स्वतःस शोधताना तुझ्या मध्येच सामावतात

आली दिवाळी..!! || Diwali Poem In Marathi ||

चकली गोलच का करायची म्हणून पोट्टे विचारत होते दिवाळी जवळ आली आता म्हणून घरात फराळ बनत होते शंकरपाळी मध्ये शंकर कुठे आहे पोट्टे उगाच शोधत होते

सत्य ..!! satya Marathi Poem ||

मी बंदिस्त आणि शांत जरी माझ्या मनाची शांती अटळ आहे या बंधांचे आज जणु खूप तुझ्यावर उपकार आहे हसून घे वेड्या आज तुझा जयजयकार आहे

माणूस म्हणुन || Manus Mhanun Kavita ||

शोधायचं आहे आज माझेच एकदा मला कधी कोणत्या वळणावर भेटायचं आहे मला

पांथस्थ || Panthast EK Kavita ||

वाऱ्यास पुसूनी ती वाट पुढची त्या सावलीतला मी एक पांथस्थ हवी थोडी विश्रांती नी घोटभर पाणी पुढच्या प्रवासास मी आहे सज्ज

बोलकी एक गोष्ट || Ek Gosht Marathi kavita ||

अबोल या नात्याची बोलकी एक गोष्ट आहे मनातल्या भावनेस शब्दांचीच एक साथ आहे

बलात्कार || BALATKAR MARATHI POEM

सुरुवात होती या जगात माझी चूक नी बरोबर काही माहीत नव्हते माणुसकीच्या बुरख्यात येऊन राक्षस मला दिसले नव्हते