खुणावते मशाल पुन्हा, अंधारल्या राती !!
उगाच का शोधिसी सावल्या , स्वतःच्या पाठी !!
चाल पुढं नको डगमगू, बोलते ती ज्योती !!
स्वतःस का जाळून घेते, कोणती ही वृत्ती !!
असावी पुन्हा नव्याने एक, चालण्याची गती!!
उन्ह वारा पाऊस नी काय, नसावी कोणती भीती !!
विसावल्या ठिकाणी तेव्हा , भेटावी जुनी नाती !!
हरवलेल्या क्षणासवे , बेभान होऊन नाचती!!
मंदावला तो प्रकाश , देतो आठवण आजची !!
व्यर्थ घुटमळने इथेच का , असावी पुढची भ्रांती !!
तेवत राहावी ही मशाल, हीच खरी उक्ती!!
जिथे नसेल आज भान, व्यर्थ आहे ती शक्ती !!
जावे दूर तेव्हा, आपल्या स्वप्नांच्या देशी !!
जिथे भेटावा तो सूर्यप्रकाश , मारावी त्यास मिठी !!
✍️ योगेश
*ALL RIGHTS RESERVED*
