Skip to content

  • मुखपृष्ठ
  • कथा
  • कविता
  • मराठी लेख
  • दिनविशेष
  • चित्रबद्ध
  • कॅटेगरीज
  • संपर्क

मुखपृष्ठ » कथा » सुनंदा || कथा भाग ४ || MARATHI KATHA ||

सुनंदा || कथा भाग ४ || MARATHI KATHA ||

सुनंदा || कथा भाग ४ || MARATHI KATHA ||

1

भाग ४

” ये आजे , श्याम उठतं का नाहीये !! ” सुनंदा आजीकडे पहात म्हणाली.
“बाळा मी आले रे !! तुझी आई !! उठ ना पटकन!! चल बर आपण वैद्यांकडे जाऊयात!! तुला बरं व्हायचंय श्याम माझ्यासाठी!!! ” सुनंदा श्यामला उठवण्याचा प्रयत्न करू लागली.

“सुनंदा , पहिलं त्याला कडेवर घे !! आपण त्याला वैद्याकडे घेऊन जाऊयात!! ” आजी गडबडीत बाहेर गेली. शेजारच्या एका पोराला तिने बैलगाडी आणायला सांगितली. श्यामला त्यात बसवून सुनंदा आणि आजी शेजारच्याच वाडीत जायला निघाले.
“आजी , श्याम बोलत का नाहीये मला!! ” ये श्याम उठ ना !! बाळा मी पुन्हा तुला कधी सोडून नाही जाणार!! “
“होईल पोर नीट , तापेन पोराला सुधरत नाहीये !! ” आजी सुनंदाकडे पाहत म्हणाली.
“देवाच्या चरणी बाकी काही मागं नाहीये माझं आजी !! हे पोर आहे म्हणून मी कसेतरी दिवस काढते आहे बघ!! तो नीच सरपंच, नुसतं बाई सोबत झोपायला पाहिजे त्याला!! पोर आजारी आहे म्हटल्यावर तरी निघून जाईल वाटलं होत , पण नाही !! ” सुनंदा रागाच्या स्वरात म्हणली.
“वासनेच्या आहारी गेलेल पिसाळलेल कुत्र आहे ते !! याला कसल्या आल्या भावना आणि मन !! ” आजी एकदम बोलून गेली.

बघता बघता वाडीच्या जवळ बैलगाडी आली. वैद्याच घर जवळ येताच सुनंदा खाली उतरली, धावत जाऊन तिने वैद्याच्या घराचा दरवाजा वाजवला.
” कोण आहे !! ” आतून वैद्य बोलता झाला.
“वैद्यबुवा , मी शेजारच्या गावची सुनंदा !! माझं पोर तापानी फणफणतय!! ” सुनंदा असे म्हणताच वैद्यबुवानी दरवाजा उघडला. श्यामला घरात घेऊन जात वैद्य म्हणाले.
“कधीपासून आहे ताप !!”
“दोन दिवस झाले!! ” आजी वैद्यानकडे पहात म्हणाली.
“मग यायला इतका उशीर का केला!! “
वैद्यांनी अस विचारताच दोघीही काहीच न बोलता एकमेकांकडे पाहू लागल्या.
“बरं !! तापेचा जोर भयंकर आहे !! मी काही औषधं देतोय !! थोड्या थोड्या वेळाने त्याच्या जिभेवर ठेवत जा !! “
” बुवा , बरा होईल ना माझा श्याम ???”
“तापेचं जोर खूप आहे बाई !! होईल तेवढी काळजी घे !! बाकी सगळं त्याच्या हाती आहे !!! ” अस बोलतच सुनंदा थोडी शांत झाली. परतीच्या प्रवासात तिने श्यामला आपल्या जवळ मांडीवर झोपवलं .

“आजी , या पोराची अवस्था अशी व्हायला मीच कारणीभूत आहे ना??” सुनंदा आजीकडे पहात म्हणाली.
“नाही ग पोरी!! तुझ्या नशिबाला जे आहे त्याच्याशी तू खंबीर पणे लढते आहेस !! त्यातूनही या पोराला तू घडवतेस!! ” या पोराला कधीही नसती भेटली अशी आई तू आहेस!!! ” आजी सुनंदाच्या पाठीवरून हात फिरवत म्हणाली.
“पण या नरकात त्याला दोष नसतानाही भोग का भोगावे लागतात ??”
“तुझ्यासारखे कित्येक वर्ष झाली मीही या प्रश्नाची उत्तरे शोधतेय बघ !! “आजी बैलगाडीतून उतरत म्हणाली. बघता बघता त्या दोघी घरी आल्या. सुनंदा श्यामला कडेवर घेऊन घरात आली. पलंगावर झोपवून. घरात काम करायला गेली.

“ये सुनंदा, दार उघडं !!! “
“कोण आहे !!! “
“मी आहे !! सरपंच!! ” सुनंदा दार उघडायला बाहेर आली.
“सरपंच आताच आले मी शेजारच्या वाडीतून!!! “
“तिथं कोणाकड गेली होतीस झोपायला?? ” सरपंच अस म्हणत जोरात हसला.
“पोर खूप आजारी आहे !! तापेने त्याचा डोळा पण उघडत नाहीये !! त्यालाच वैद्याकड दाखवायला घेऊन गेलते !! “सुनंदा सरपंच कडे पाहत म्हणाली.
“ते पोर होय!! बरं ते जाऊ दे !!! त्याला उचल आणि बाहेरच्या अंगणात झोपाव !! उरक चल!!! “
“सरपंच या वेळी नाही जमणार !!! तुम्ही जावा इथून!!” सुनंदा सरपंचाला हात जोडून बोलत होती.
“ये रांडिचे !! माझ्यासमोर असली नाटक चालायची नाहीत!!! जा त्याला बाहेर झोपाव …!! नाहीतर आताच्या आता या वस्तीतून आणि गावातून हाकलून देईन!! माहितेय ना मी कोणाहे ते !!! ” सरपंच डोळ्यातून आग ओकत बोलला.
“सरपंच !! मला माफ करा!!! मी भिक मागते तुमच्यासमोर !!” सुनंदा अश्रू पुसत बोलली.
अस म्हणताच सरपंच तावातावत श्यामला पलंगावरून उचलून घेत बाहेर अंगणात ठेवून आला.सुनंदा त्याला आडवण्याचा खूप प्रयत्न करत होती पण सरपंच तिला ओढत पुन्हा खोलीत घेऊन गेला. वासनेच्या मदमस्त नशेत बुडण्यासाठी. एक माणूस राक्षस झाला, कित्येक बलात्कार झाले, पण त्या खोलीने आणि सूनंदाच्या घराशिवाय कोणी दुसऱ्याने पाहिलेच नाहीत.

दारू पिऊन रस्त्याने हत्ती चालावा तेव्हा त्याला काहीच कळत नाही. तो फक्त चालत असतो आपल्याच धुंदीत, तसच कदाचित वासनेची धुंदी नसानसात भिनलेली ही जमात फिरत असते. कित्येक वेळ ते पोर तसच बाहेर पडून होत जमिनीवर. आतमध्ये चाललेल्या त्या सगळ्या गोष्टींना अनभिज्ञ. पण आतून एक आई ओरडते आहे. पोरा मला माफ कर रे!! ही आई तुझ्यासाठी आपुरी पडते आहे!! माझं आईपण फक्त आता रडते आहे !! बाळा काळजी घेशील ना रे स्वतःची ??
सकाळ उजडली सरपंच दबल्या पावलांनी निघून गेला. सुनंदा पळत पळत श्यामकडे आली.त्याला जवळ घेत कित्येक वेळ रडु लागली.

“पोरा ,माफ कर रे मला!!! “श्यामच्या डोक्यावर आपले ओठ ठेवत सुनंदा म्हणत होती.
माझ्या सारख्या बाईला आईपण नाहीरे सहन होत!! ही आई !!माझ्यातील आई ,या माझ्या बाळाची आई मला एका दगडापासून पुन्हा स्त्री करते !! तुझ्यासाठीच भावना माझी तीळतीळ तुटते आहे रे !!! “
श्यामच्या डोक्यावर हात ठेवत सुनंदा म्हणाली.

“अंग गार लागतय रे श्याम !! ताप पण गेला आता तुझा !! “सुनंदा श्यामकडे पहात म्हणाली. दरवाजाचा आवाज होताच ती पाहू लागली, आजी आतमध्ये येत होती.
“ये आजी बघ ना !! श्यामचा ताप पण गेला!! अंग गार लागतय त्याच !! ये श्याम आता तरी उठ !! बघ आता तरी आईकडे !! बघ या आईची काय अवस्था झालीय ते !!! उठ ना!!! सुनंदा श्यामकडें पहात बोलतच होती.

आजी सूनंदाचा जवळ आली.

क्रमशः

सुनंदा || कथा भाग ३ ||
सुनंदा || अंतिम भाग ||

Yogesh Khajandar

Author || Content Writer || Blogger ||

Tags सुनंदा...!!( कथा भाग ४) katha manatalya marathi gavakadachya katha

READ MORE

आई || कथा भाग ८ || Mother|| Daughter || Story ||
आई || कथा भाग ४ || मराठी सुंदर कथा || Stories ||
विरुद्ध || कथा भाग ३ || MARATHI STORIES ||
अंतर || कथा भाग ४ || MARATHI LOVE STORY ||

TOP POEMS

अस्तित्व || ASTITV EK KAVITA ||

स्वतःच अस्तित्व शोधताना मी कुठेतरी हरवुन जाते समाज, रुढी, परंपरा यात आता पुरती मी बुडून जाते कोणाला मी हवीये तर कोणासाठी बोज होऊन जाते एक स्त्री म्हणून जगताना आज खरंच मी स्वतःस पहाते

कधी कधी … || KADHI KADHI MARATHI POEM ||

कधी हळूवार वाऱ्यासवे तुझाच गंध दरवळून जातो देतो आठवण तुझी आणि तुलाच शोधत राहतो उगाच वेड्या मनास या तुझ्या येण्याची हुरहूर देतो हळूवार तो वारा कधी नकळत स्पर्श करून जातो

घर || GHAR || MARATHI KAVITA ||

एक होत छान घर चार भिंती चार माणस अंगणातल्या ओट्यावर प्रेम आणि आपली माणसं दुरवर पाहीला स्वार्थ हसत आला घरात प्रत्येकाच्या मनात

गोडवा || GODVA MARATHI KAVITA ||

तुझ नी माझं नातं हे अगदी गोड असावं तुझ्याकडे पहातचं मी मला पूर्णत्व मिळावं कधी हसुन रहावं तर कधी मनमोकळ बोलावं अश्रुना ही इथे येण्यास आनंदाच कारण असावं

भेट || BHET || MARATHI POEM ||

मनात माझ्या तुझीच आठवण तुलाच ती कळली नाही नजरेत माझ्या तुझीच ओढ तुलाच ती दिसली नाही सखे कसा हा बेधुंद वारा मनास स्पर्श करत नाही हळुवार पावसाच्या सरी बरसत तुलाच का भिजवून जात नाही

सूर्यप्रकाश || AWESOME MARATHI POEM || Kavita

चाल पुढं नको डगमगू, बोलते ती ज्योती !! स्वतःस का जाळून घेते, कोणती ही वृत्ती !! असावी पुन्हा नव्याने एक, चालण्याची गती!! उन्ह वारा पाऊस नी काय, नसावी कोणती भीती !!

TOP STORIES

दुर्बीण || कथा भाग ३ || DURBIN PART 3 ||

सायकल म्हणताच बाबांच्या मनात एक विचार आला. या सायकला विकून आपण दुर्बिणी साठी पैसे उभा करू शकतो. बाबा लगबगीने आत घरात गेले. आणि सदाच्या आईला बोलू लागले. "लता सदाच्या दुर्बिणीच प्रश्न सुटला!

शर्यत || कथा भाग २ || Marathi Stories ||

"राम राम आप्पा !!" आप्पा नजर वर करून पाहू लागले. समोर सखा उभा होता. "सख्या !! बरं झालं तू आलास !! अरे कालच्या तुझ्या कामान साहेब खूप खुश झालेत बघ !!" "म्हणजे !! बसला ना तुमचा विश्वास की मी डबा देऊन आलो होतो ते !!" "हो रे !! बसला विश्वास !!" "मग द्या माझे उरलेले पाच रुपये !!"

आई || कथा भाग ५ || Marathi Katha Kavita ||

फ्लॅटवर संध्याकाळी काम सगळं संपवून येताच तीने लगबगीने समीरला फोन लावला. "समीर !! " "शीतल !! आलीस ऑफिसमधून ?" "हो आत्ताच आले. !!" शीतलच्या आवाजातला फरक समीरला लगेच जाणवला. " शीतल !! काही प्रोब्लेम आहे का ??" शीतल क्षणभर शांत राहिली आणि म्हणाली. " नाही रे !! काही प्रोब्लेम नाहीये !! तुझी आणि त्रिशाची आठवण आली म्हणून फोन केला होता." "बरं बरं !! "

विरोध || कथा भाग २ || MARATHI STORY ||

आपण एका गोड स्वप्नात असावं आणि अचानक आपल्याला जाग यावी असच काहीसं अनिकेतला वाटत होत. रात्रभर त्याला या गोष्टीने झोपच लागली नाही. प्रिती त्याच्यासाठी आता फक्त एक भुतकाळ होता. पण तो भुतकाळ पुन्हा वर्तमान होऊन आला तर काय करावं हेच त्याला कळल नव्हतं. तिच्या त्या अचानक समोर येण्याने त्याला क्षणभर का होईना भूतकाळाच्या त्या जुन्या आठवणीत नेलं होतं.

नकळत || कथा भाग ५ || शेवट भाग ||

आज तिला भेटल्या नंतर खरंच काय बोलावं तेच कळलं नाही मला !! मंदारला भेटणं माझ्यासाठी खूप अवघड होतं !! पण जेव्हा भेटलो तेव्हा मनातला द्वेष, राग नाहीसा झाला. खरंच कोणी इतकं प्रेम कसं करत असेल कोणावर ??

मनातलं प्रेम || LOVE STORIES ||

"अरे खुप बोर होतय बोल ना माझ्याशी !!" त्याने रिप्लाय केला, "मला वाटल सहजच केलतास मेसेज म्हणुन काही रिप्लाय केला नाही! " ..

Contact Us

khajandar_yogesh@yahoo.in
+919923777633

Services

  • Home
  • About Us
  • FAQ

Quick Links

  • Privacy Policy
  • Categories
  • Copyrights Policy
  • RSS Feed

FeedBack Message

  • EMail Us
  • WhatsApp

Social

  • Facebook
  • Instagram
  • Twitter
  • Youtube
  • Pinterest

Informaion

  • Terms
  • Photogallery
  • Blog
  • Community

Navigation

  • Menu
  • Pages
  • HTML SITEMAP

NewsLetter

Subscribe to our newsletter!

CopyRights©2022 All Rights Reserved || मराठी कथाकविता.com

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy