Add to favorites

ती झुळूक उगा सांजवेळी
मला हरवून जाते
मावळतीच्या सुर्यासवे
एक गीत गाते
त्या परतीच्या पाखरांची
जणू ओढ पहाते
ती झुळूक उगा सांजवेळी
गंध पसरवून जाते

कधी नभी ,कधी लाटांवर
मनसोक्त फिरते
जाता जाता क्षणभर थांबून
आठवांचा पाऊस देते
थेंब होऊन पानावरती
दवबिंदू होऊन जाते
ती झुळूक उगा सांजवेळी
आपल्यास जाऊन भेटते

आज इथे , उद्या तिथे
क्षणभर न थांबते
कोण इथे , कोण तिथे
मनातलं गुपित ओळखते
अबोल राहिले मी तरी
सगळं काही ऐकते
ती झुळूक उगा सांजवेळी
सोबतीस माझ्या येते..!

✍️© योगेश खजानदार