Skip to content

मराठी कथाकविता.com
  • मुखपृष्ठ
  • कथा
  • कविता
  • मराठी लेख
  • दिनविशेष
  • चित्रबद्ध
  • कॅटेगरीज
  • अध्यात्मिक
  • माहिती
  • संपर्क

मुखपृष्ठ » अध्यात्मिक » श्रीगुरुचरित्र अध्याय १० || Gurucharitr Adhyay 10 ||

श्रीगुरुचरित्र अध्याय १० || Gurucharitr Adhyay 10 ||

श्रीगुरुचरित्र अध्याय १० || Gurucharitr Adhyay 10 ||

अध्याय १०

श्रीगणेशाय नमः ॥
श्रीसरस्वत्यै नमः ॥
श्रीगुरुभ्यो नमः ॥

ऐकोनि सिद्धाचे वचन । नामधारक विनवी जाण ।
कुरवपुरींचे महिमान । केवी जाहले म्हणतसे ॥ १ ॥

म्हणसी श्रीपाद नाही गेले । आणिक सांगसी अवतार झाले ।
विस्तार करोनियां सगळे । निरोपावे म्हणतसे ॥ २ ॥

सिद्ध सांगे नामधारकासी । श्रीगुरुमहिमा काय पुससी ।
अंनतरुपें होतीं परियेसीं । विश्र्वव्यापक परमात्मा ॥ ३ ॥

पुढें कार्याकारणासी । अवतार झाला परियेसीं ।
राहिला आपण गुप्तवेषीं । तया कुरवक्षेत्रांत ॥ ४ ॥

पाहें पा भार्गवराम देखा । अद्यापि स्थिर-जीविका ।
अवतार जाहला आपण अनेका । तयाचेनिपरी निश्र्चयावें ॥ ५ ॥

सर्वां ठायीं वसे आपण । मूर्ति एक नारायण ।
त्रिमूर्तीचे तीन गुण । उत्पत्ति-स्थिति-लयासी ॥ ६ ॥

भक्तजन तारावयासी । अवतार होती ह्रषीकेशी ।
शाप दिधला दुर्वासऋषीं । कारण असे तयाचे ॥ ७ ॥

त्रयमूर्तीचा अवतार । त्याचा कवणा कळे पार ।
निधान तीर्थ कुरवपुर । वास तेथे गुरुमूर्ति ॥ ८ ॥

जें जें चिंतिले भक्तजनीं । लाधती श्रीगुरुदर्शनी ।
श्रीगुरु राहती जया स्थानीं । कामधेनु असे जाणा ॥ ९ ॥

श्रीपादश्रीवल्लभस्थानमहिमा । वर्णावया मी किमात्मा ।
अपार असे सांगतां तुम्हां । एखादा सांगेन दृष्टांत ॥ १० ॥

तुज सांगावया । गुरुभक्ति वृथा नव्हे जाण ।
सर्वथा न करी तो निर्वाण । पाहे वास भक्तांची ॥ ११ ॥

दृढ भक्ति असावी मनीं स्थिर । गंभीरपणे असावे धीर ।
तोचि उतरे पैलपार । इह सौख्य परलोक ॥ १२ ॥

याचि कारणें दृष्टांत तुज । सांगेन ऐक वर्तले सहज ।
काश्यपगोत्री होता द्विज । नाम तया ‘वल्लभेश’ ॥ १३ ॥

सुशील द्विज आचारवंत । उदीममार्गे उदर भरीत ।
प्रतिसंवत्सरी यात्रेस येत । तया श्रीपादक्षेत्रासी ॥ १४ ॥

असतां पुढे वर्तमानीं । वाणिज्या निघाला तो उदिमी ।
नवस केला अतिगहनीं । संतर्पावे ब्राह्माणांसी ॥ १५ ॥

उदीम आलिया फळासी । यात्रेसि येईन विशेषीं ।
सहस्र वर्ण-ब्राह्मणांसी । इच्छाभोजन देईन म्हणे ॥ १६ ॥

निश्र्चय करोनियां मानसीं । निघाला तो द्विज उदीमासी ।
चरण ध्यातसे मानसीं । सदा श्रीपादश्रीवल्लभाचे ॥ १७ ॥

जे जे ठायीं जातां देखा । अनंत संतोष पावे निका ।
शतगुणें जाहला लाभ अधिका । परमानंदे परतला ॥ १८ ॥

लय लावूनि श्रीपादचरणीं । यात्रेसि निघाला तत्क्षणीं ।
करावया ब्राह्मणसंतर्पणी । द्रव्य घेतले समागमे ॥ १९ ॥

द्रव्य घेऊनि द्विजवर । निघतां देखती तस्कर ।
कपटरुप होऊनि संगतीकर । तेही तस्कर निघाले ॥ २० ॥

दोनतीन दिवसवरी । तस्कर आले संगिकारी ।
एके दिवशी मार्गी रात्री । जात होते मार्गस्थ ॥ २१ ॥

तस्कर म्हणती द्विजवरासी । आम्ही जातो कुरवपुरासी ।
श्रीपादश्रीवल्लभदर्शनासी । प्रतिवर्षी नेम असे ॥ २२ ॥

बोलत मार्गेसीं । तस्करीं मारिलें द्विजासी ।
शिर छेदूनि परियेसी । द्रव्य घेतले सकळिक ॥ २३ ॥

भक्तजनांचा कैवारी । श्रीपादराव कुरवपुरीं ।
पावला त्वरित वेषधारी । जटामंडित भस्मांगी ॥ २४ ॥

त्रिशूळ खड्ग येरे हातीं । उभा ठेला तस्करांपुढतीं ।
वधिता झाला तस्करां त्वरिती । त्रिशूळेंकरुनि तयेवेळीं ॥ २५ ॥

समस्त तस्करांसि मारितां । एक येऊनि वुनविता ।
कृपाळुवा जगन्नाथा । निरपराधि आपण असें ॥ २६ ॥

नेणे याते वधितील म्हणोन । आपण आलो संगी होऊन ।
तूं सर्वोत्तमा जाणसी खूण । विश्र्वांचे मनींची वासना ॥ २७ ॥

ऐकोनि तस्कराची विनंति । श्रीपाद त्यातें जवळी बोलाविती ।
हाती देऊनियां विभूति । प्रोक्षी म्हणती विप्रावरी ॥ २८ ॥

मान लावूनि तया वेळां । मंत्रोनि लाविती विभूति गळां ।
सजीव जाहला तात्काळा । ऐक वत्सा एकचित्तें ॥ २९ ॥

इतुके वर्तता परियेसीं । उदय जाहला दिनकरासी ।
श्रीपाद जाहले अदृश्येसी । राहिला तस्कर विप्राजवळी ॥ ३० ॥

विप्र पुसे तस्करासी । म्हणे तूं कां माते धरिलेसी ।
कवणे वधिले या मनुष्यांसी । म्हणोनि पुसे तया वेळी ॥ ३१ ॥

तस्कर सांगे द्विजासी । जाहले अभिनव परियेसीं ।
आला होता एक तापसीं । वधिलें यांते त्रिशूळें ॥ ३२ ॥

मातें राखिले तुजनिमित्त । धरोनि बैसविले अतिप्रीत ।
विभूति मंत्रोनि तूंते लावीत । सजीव केला तुझा देह ॥ ३३ ॥

उभा होता आतां जवळी । अदृश्य जाहला तत्काळी ।
न कळे कवण मुनि बळी । तुझा प्राण राखिला ॥ ३४ ॥

होईल ईश्र्वर त्रिपुरारि । भस्मांगी होता जटाधारी ।
तूं भक्त होशील निर्धारी । म्हणोनि आला ठाकोनियां ॥ ३५ ॥

ऐकोनि तस्कराचे वचन । विश्र्वासला तो ब्राह्मण ।
तस्करापाशील द्रव्य घेऊन । गेला यात्रे कुरवपुरा ॥ ३६ ॥

नानापरी पूजा करी । ब्राह्मणभोजन सहस्र चारी ।
अनंतभक्ती प्रीतिकरीं । पूजा करी श्रीपादगुरुपादुकांची ॥ ३७ ॥

ऐसे अनेक भक्तजन । सेवा करिती श्रीपादस्थान ।
कुरवपुर प्रख्यात जाण । अपार महिमा परियेसा ॥ ३८ ॥

सिद्ध म्हणे नामधारकासी । संशय न धरीं तूं मानसीं ।
श्रीपाद आहेति कुरवपुरासी । अदृश्य होऊनियां ॥ ३९ ॥

पुढे अवतार असे होणे । म्हणोनि गुप्त, न दिसे कवणा ।
अनंतरुप नारायण । परिपूर्ण असे सर्वां ठायीं ॥ ४० ॥

श्रीपादश्रीवल्लभमूर्ति । लौकिकी ऐक्य परमार्थी ।
झाला अवतार पुढे ख्याती । श्रीनरसिंहसरस्वती ॥ ४१ ॥

म्हणे सरस्वती-गंगाधर । पुढील कथेचा विस्तार ।
ऐकतां होय मनोहर । सकळाभीष्ट साधती ॥ ४२ ॥

इति श्रीगुरुचरित्रामृते परमकथाकल्पतरौ श्रीनृसिंहसरस्वत्युपाख्याने
सिद्ध-नामधारकसंवादे कुरवपुरक्षेत्रमहिमावर्णनं नाम दशमोऽध्यायः ॥

॥ श्रीगुरुदत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥

श्रीगुरुचरित्र अध्याय ९
श्रीगुरुचरित्र अध्याय ११

Sponsored Links

SHARE

  • Click to share on Facebook (Opens in new window)
  • Click to share on WhatsApp (Opens in new window)
  • Click to share on Telegram (Opens in new window)
  • Click to share on Twitter (Opens in new window)
  • Click to share on Tumblr (Opens in new window)
  • Click to share on Pinterest (Opens in new window)
  • Click to share on LinkedIn (Opens in new window)
  • Click to share on Skype (Opens in new window)
Tags श्रीगुरुचरित्र अध्याय १० Gurucharitr Adhyay 10
Read Previous Story श्रीगुरुचरित्र अध्याय ९ || Gurucharitr Adhyay 9 ||
Read Next Story श्रीगुरुचरित्र अध्याय ११ || Gurucharitr Adhyay 11 ||

TOP POEMS

silhouette photo of male and female under palm trees

नयन ते || NAYAN te || MARATHI POEM ||

आठवताच तुझा चेहरा सखे शब्दांसवे सुर गीत गाते पाहताच तुझ नयन ते मन ही मझ का उगा बोलते मागे जावी ती ओढ तुझ्या नी प्राजक्ताचे गंध का येते वाट ती तुझी परतून येण्या हुरहुर जीवास का लावते
man and woman kissing under sunset

हास्य || HASYA MARATHI KAVITA ||

खळखळून वाहणाऱ्या नदीत तुझ हास्य वाहुन जातं माझ्या मनातल्या समुद्रात अलगद ते मिळुन जातं ओलावतात तो किनारा ही नावं तुझ कोरुन जातं लाटांच्या या खेळात कित्येक वेळा पुसुन जातं
positive ethnic couple enjoying date near brick wall

मैत्रीण || MAITRIN || MARATHI KAVITA ||

निखळ मैत्री तुझी नी माझी खुप काही तु सांगतेस तुझ्या मनातल्या भावना अलगत का तु बोलतेस कधी असतेस तु उदास तर कधी मनसोक्त हसतेस माझ्या या मैत्रीची एक गोडी तु सांगतेस
sea sunny beach sand

बाबा || BABA || KAVITA MARATHI ||

उसवलेला तो धागा कपड्यांचा कधी मला तू दिसुच दिला नाही मला नेहमीच नवीन कपडे घेतले पण स्वतःसाठी एकही घेतला नाही
words text scrabble blocks

शब्द || SHABD CHAROLI || MARATHI ||

"शब्द हे विचार मांडतात शब्द हे नाते जपतात शब्द जपुन वापरले तर कविता बनतात शब्द अविचारी वापरले तर टिका बनतात
photo of elderly woman wearing saree

खंत || KHANT MARATHI POEM ||

तो दरवाजा उघडला होता तीच्या डोळ्यात पाणी होते आईची खंत काय आहे ते मन आज बोलतं होते नकोस सोडुन जावु मजला मी काय तुला मागितले होते एक तु,तुझे प्रेम बाकी काय हवे होते

TOP STORIES

close up photo of skull

स्मशान || कथा भाग २ || Smashan Marathi Katha ||

"आबा !!" हातातून रक्त येतंय तुमच्या !!! " कित्येक वेळ तिथंच बसून राहिलेला सदा पुन्हा खोपट्याकडे आला होता. शिवाच्या हाताला जखम बघत तो म्हणत होता. "काही नाही होत सदा!! होईल बरी दोन तीन दिवसात !!! " शिवा अगदी काहीच न घडल्या सारखं म्हणाला. "पण आबा !! हे असपण असतं हे माहीतच नव्हतं मला !! "
shallow focus photography of man in yellow top facing sideways

मास्तर || MARATHI SHORT STORIES ||

"गुरुजी!" मास्तरांच्या जवळ जावून मंदारने हाक मारली. गुरुजी किंचित मागे वळले. आपल्या भिंगाचा चष्म्यातून पाहत बोलले. "कोण ??" मंदार एक क्षण थांबून. "गुरुजी !! मी मंदार!! मंदार सुभेदार !!
वर्तुळ || कथा भाग १५ || संगत ||

वर्तुळ || कथा भाग १५ || संगत ||

सकाळ होताच आकाश आपल्या कामाला लागतो. पण तरीही त्याच मन नकळत दिनेश कर्णिक यांच्या विचारांवर फिरत होत. आपण कुठेतरी चुकत आहोत याची जाणीव त्याला होत होती. थोड्यावेळाने त्यानं त्यांना भेटायचं ठरवलं. आवरून तो त्यांनी दिलेल्या पत्त्यावर गेला. एक भलामोठा वाडा होता तो. त्यामध्ये चहूबाजूंनी झाडे होती. आकाशला आतमध्ये जाताच पिंपळाच्या पानाचा वाऱ्याने होत असलेला आवाज ऐकू येत होता. मध्येच एखादी चिमणी चिवचिव करत होती
silhouette of happy couple against picturesque mountains in sunset

अंतर || कथा भाग १ || MARATHI LOVE STORY ||

कदाचित मनातलं सांगायचं राहिलं असेल पण मी कधी तुला दुखावलं नाही! आजही तुझ्याबद्दल माझ्या मनात काहीच राग नाही. खरं तर राग मीच धरायला हवा मनात पण मी तो केव्हाच सोडून दिला.
brown wooden house surrounded with trees and plants

स्वप्न || कथा भाग १ || MARATHI KATHA ||

"स्वप्नातल्या ध्येयास तू उगाच फुंकर घाल वेड्या मनास आज तू उद्याची साद घाल नसेल सोबती कोणी तरी एकटाच तू पुढे चाल मागे उरले काय ते पाहण्या मनास आवर घाल..!
mysterious shadow behind dark backdrop

विरोध || कथा भाग ५ || VIRODH MARATHI KATHA ||

प्रिती पुढे काहीच बोलत नाही. ती खोलीत निघून जाते. सूरज भरल्या डोळ्यांनी आपल्या संसाराची झालेली वाताहत पाहत राहतो. हताश होतो. त्याच मन सुन्न होत. डोळ्या समोर फक्त अंधार होतो. रात्रभर त्या गॅलरी मध्ये बसून तो प्रितीच्या आणि त्याच्या कित्येक गोड आठवणीं पाहत राहतो. कित्येक वेळ सिगारेट ओढत राहतो.

Contact Us

khajandar_yogesh@yahoo.in
+919923777633

Services

  • Home
  • About Us
  • FAQ

Quick Links

  • Privacy Policy
  • Categories
  • Copyrights Policy
  • RSS Feed

FeedBack Message

  • EMail Us
  • WhatsApp

Social

  • Facebook
  • Instagram
  • Twitter
  • Youtube
  • Pinterest

Informaion

  • Terms
  • Photogallery
  • Blog
  • Community

Navigation

  • Menu
  • Pages
  • HTML SITEMAP

NewsLetter

Subscribe to our newsletter!

CopyRights©2022 All Rights Reserved || मराठी कथाकविता.com

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy