Skip to content

  • मुखपृष्ठ
  • कथा
  • कविता
  • मराठी लेख
  • दिनविशेष
  • चित्रबद्ध
  • कॅटेगरीज
  • संपर्क

मुखपृष्ठ » कथा » शर्यत || कथा भाग २ || Marathi Stories ||

शर्यत || कथा भाग २ || Marathi Stories ||

शर्यत || कथा भाग २ || Marathi Stories ||

4

भाग २

आप्पा लगबगीने साहेबांच्या घरी पोहचले. आज नेहमीपेक्षा जरा उशीरच झाला होता त्यांना. साहेबांचं घर म्हणजे जणू एक महालच होता. आप्पा मुख्य दरवाज्यातून आत गेले. समोर साहेब नुकतेच जेवण करून हात धुवायला गेले होते. आप्पांना समोर पाहून ते हातातील ताब्या बाजूला ठेवत म्हणाले.

“काय आप्पा !! कधी नाही ते आज उशीर झाला यायला!!”
आप्पा क्षणभर काहीच बोलले नाही. हातातील हिशोबच वही समोर करत म्हणाले.
“आज थोडा वेळच झाला दुकान बंद करायला !! “
“बरं बरं !!” साहेब आप्पांच्या हातातील हिशोबाची वही घेत म्हणाले.

दोघांमध्ये कित्येक वेळ दुकानाच्या हिशोबा विषयी चर्चा झाली आणि मध्येच साहेबांनी आप्पांना विचारलं.

“आप्पा !! दुपारी डबा कोणाच्या हातून पाठवला होता ??”
“तुम्हाला डबा मिळाला ??”
“हो तर !! अगदी वेळेत दिला आणून !!”
“नवीनच होता माणूस !! सखा नाव आहे त्याच !!”
“सखा !! बरं बरं !! पुन्हा बोलावून घ्या त्याला !!”
” हो जी !! उद्या येतो म्हणाला !! अजून पाच रुपये द्यायचे राहिलेत त्याचे !!”
“द्यायचे राहिलेत ?? का बरं ??”
” साहेब दहा मिनीटात तो तुम्हाला डबा द्यायला पोहचला !! आणि तेवढ्याच वेळात पुन्हा आला !! मला विश्वासाचं बसत नव्हता !! मला वाटलं त्यानं डबा मध्येच खाऊन टाकला !! म्हणून त्याला पाच रुपये कमी दिले !!”
“नाही आप्पा !! माणूस कामाचा आहे !! गावची जत्रा जवळ आली माहितेय ना ??”
“जी साहेब !! पण आपण तर दरवेळी शिरपाला !!”
“हो माहितेय !! पण यावेळी माणूस बदलायचा !! यावर्षी काहीही झालं तरी शर्यत जिंकायची ! “
“हो !! ” आप्पा साहेबांकडे पहात म्हणाले.
“त्याला आता फक्त कामावर ठेवून घ्या !! बाकी सगळं मी सांगेन त्याला भेटल्यावर !!”
“जी साहेब !!”

आप्पा एवढं बोलून आपल्या घरी निघून गेले. त्याच्या डोक्यात तेच होत. दोन दिवस पोटात अन्नाचा एक कणही नसताना हा सखा एवढा धावला कसा ? कोणती ताकद होती ती, की जी त्याला हे सगळं करायला भाग पाडत होती. खरंच माझं चुकलंच ते , त्याच्यावर असा अविश्वास दाखवायला नव्हता पाहिजे मी !! माझं खरंच चुकलं !! उद्या तो येईल तेव्हा त्याची पहिलं माफी मागेन मी !! हातात एवढा जेवणाचा डबा असतानाही, ते अन्न घेऊन तो इमानाने धावला, फक्त मला दिलेल्या शब्दासाठी !! आणि मी क्षणात त्याच्यावर अविश्वास ठेवून त्याला घालवून दिलं. पण माझं दुसरं मन मला म्हणाल होत सखा तसा नाहीरे आप्पा ! पण काय करू या व्यवहारी जगात राहून मला त्याचं कधी ऐकूच आल नाही. “

आप्पा विचारांच्या तंद्रीत घरी येऊन कधी झोपी गेले त्यांनाही कळलं नाही. सकाळच्या त्या सूर्यकिरणांनी डोळ्यांना त्रास दिला तेव्हा त्यांना जाग आली. लगबग सुरु झाली. सर्व आवरून पुन्हा दुकानात ते निघाले. कालच्या त्या विचारात त्यांना आपल्यातला दुसरा चेहरा दिसला याच नवल वाटत होत. दुकानात काम करता करता वेळ धावु लागला. दुपारची वेळ झाली. त्याची नजर सखा कधी येतोय त्याकडेच लागली होती.

“राम राम आप्पा !!”
आप्पा नजर वर करून पाहू लागले. समोर सखा उभा होता.
“सख्या !! बरं झालं तू आलास !! अरे कालच्या तुझ्या कामान साहेब खूप खुश झालेत बघ !!”
“म्हणजे !! बसला ना तुमचा विश्वास की मी डबा देऊन आलो होतो ते !!”
“हो रे !! बसला विश्वास !!”
“मग द्या माझे उरलेले पाच रुपये !!”
” अरे !! पाच रुपयाचं काय घेऊन बसलास !! मी तुला कामावरच ठेवून घेतो की !! “
” मला ??” सखा अगदी आनंदात म्हणाला.
“हो तुला !! महिना पाचशे रुपये पगार पण देतो !! “
“काय मस्करी करता काय गरीबाची !!” सखा आप्पाला हसत म्हणाला.
“मस्करी नाही आणि काही नाही !! बोल आहे मंजूर ??”
“पण काम ??”
“काही नाही काल जे केलस तेच रोज करायचं !! थोडफार दुसरही काम पडलं तर करायचं !!!”
“रोज साहेबांना डबा द्यायचा ??”
“हो!”
“ठीक आहे आप्पा !! मला चाललं !! “
“मग घे हा डबा आणि लाग कामाला !!”

सखा आनंदाने धावत सुटला, त्याच्या मनात कित्येक विचारांचं काहूर माजल होत.
“कधी एकदा इथून घरी जातोय अस झालंय मला !! लवकरात लवकर डबा पोहोचवतो आणि घरी जातो !! शांताला ही बातमी ऐकून भारी आनंद होईल !! तिच्या डोळ्यात मला तो आनंद पाहायचा आहे. धाव सखा !! अजून जोरात धाव !! पाचशे रुपये देणार आहेत तुला ते !! कामात ढिलाई करून कसं चाललं !! अरे पाच रुपयांसाठी केली नाही !! हे तर पाचशे आहेत !! धाव ! अरे पण भूक ??” सखा कित्येक मनातील प्रश्नात गुंतला त्याच्या धावण्याचा वेग अजून वाढला.
“या पैश्याच्या समोर कसली भूक !! “

सखा धावत धावत दुकाना समोर आला. समोर कालचाच तो नोकर उभा होता. त्याला पाहून सखा हसला आणि म्हणाला.
“डबा पाठवलाय आप्पांनी !!”
“तू सखा ना ??”
“होय सखा !!”
“जा मग आत !! साहेब तुझी वाट पाहत बसलेत !!
“साहेब अन् माझी वाट ??? का बरं ?? माझं काय चुकलं का ??”
“ते मला काही माहीत नाही !! पण त्यांनी मला सांगितलं तू आलास की आत पाठवून दे म्हणून !!”
“बरं बरं !!

सखा डबा घेऊन दुकानाच्या आत गेला. समोर साहेब बसलेले पाहून त्यांना नमस्कार करत म्हणाला,
“मी सखा !!”
“बरं बरं !! मी नारायण मामा !! या दुकानाचा मालक !!”
“साहेब !! ” सखा थोड झुकत म्हणाला.
“असू दे !! असू दे !! मला काल आप्पांनी सांगितलं की तू सुतारावाडीवरून इकडं सावंतवाडीला फक्त दहा मिनीटात आला म्हणून !”
“होय साहेब !!”
“आणि आप्पांनी एवढं सांगितल्यावर मला वाटलं कोणी तरणा बांड मुलगा असेल म्हणून !! पण तू तर केस पिकलेला म्हातार निघालास !! “
“काय करू साहेब !! पोटात भुकेन कावळे ओरडत होते!! हाताला काहीच काम नव्हतं !! म्हणून आप्पांना म्हटलं करतो हे काम !!”
“व्हा !! छान !! पण मग एकटाच आहेस की ??”
“बायको आहे माझ्यासोबत !! तीन पोर पण आहेत पण त्यांना आता आम्ही जड झालो म्हणून सगळे गेली निघून शहराकड !!”
“अरेरे !! म्हातारपणी आधार गेला !! पण अंगातली ताकद तुला साथ देते आहे हेच नशीब !!”
“होय साहेब !!”
“बाकी आप्पांनी तुला सांगितलं असेलच सगळं !! रोज या वेळेत डबा द्यायला यायचं !! ठीक आहे ??”
सखा फक्त मान हलवून हो म्हणाला.
“बाकी काही लागलं तर सांग नक्की !! ये आता !!” साहेब दिलेला डबा उघडत म्हणाले.

सखा साहेबांना हात जोडून नमस्कार करत तेथून निघाला. पुन्हा धावत ! अगदी जोरात धावत निघाला !!

क्रमशः

शर्यत || कथा भाग १ ||
शर्यत || कथा भाग ३ ||

Yogesh Khajandar

Author || Content Writer || Blogger ||

Tags कथा महाराष्ट्राच्या गावरान गोष्टी गावरान मराठी गावाकडच्या गोष्टी माती महाराष्ट्राची !! marathi local katha marathi sundar katha

READ MORE

आई || कथा भाग १० || Story || Marathi ||
शर्यत || कथा भाग १ || MARATHI STORIES || KATHA ||
स्मशान || कथा भाग ४ || SMASHAN MARATHI KATHA ||
स्मशान || कथा भाग २ || Smashan Marathi Katha ||

TOP POEMS

तुझ्यात मी || Tujyat Mi || Marathi Poem ||

समोर तु असताना तुझ्यात मी मिळून जाते तुझ्यासाठी कविता लिहिणारे ते ह्रदय ही निशब्द होऊन राहते शोधते मी स्वतःस कुठेतरी तुझ्यातच तेव्हा हरवुन जाते तुझ्याकडे पाहतंच राहावे मन का मज ते सांगत राहते

मझ विश्वची अनुरूप || MOTHER || MARATHI KAVITA ||

शब्द नाहीत सांगायला आई शब्दात सर्वस्व माया , करुना, दया तुझी कित्येक रूप मझ घडविले तु हे संसार दाखविले तुझ सम जगात दुसरे न प्रतिरूप

विरह || VIRAH LOVE POEM MARATHI ||

आठवणीत झुरताना कधी तरी मला सांगशील डोळ्यात माझ्या पहाताना कधी तरी ओठांवर आणशील रोज सायंकाळी त्या वाटेवर वाट माझी पहाशील मंद दिव्यात रात्री चित्र माझे रेखाटशील

हास्य || HASYA MARATHI KAVITA ||

खळखळून वाहणाऱ्या नदीत तुझ हास्य वाहुन जातं माझ्या मनातल्या समुद्रात अलगद ते मिळुन जातं ओलावतात तो किनारा ही नावं तुझ कोरुन जातं लाटांच्या या खेळात कित्येक वेळा पुसुन जातं

शब्द || SHABD CHAROLI || MARATHI ||

"शब्द हे विचार मांडतात शब्द हे नाते जपतात शब्द जपुन वापरले तर कविता बनतात शब्द अविचारी वापरले तर टिका बनतात

किनारा || KINARA || Marathi POEM ||

पावलं चालतात त्या समुद्र किनारी आठवणीत आहे आज कोणी सुर्य ही अस्तास जाताना थांबला जरा मझं जवळी ती लाट पुसते मज काही आठवण असते तरी काय ही? मझं सारखे पुन्हा पुन्हा येताना ओलावते का मन ती

TOP STORIES

भास आभास || MARATHI BHAYKATHA ||

मी मरूनही माझ्या मागे का लागलास तू ?? काहीच का कळतं नाहीये !! सोड मला!! जा !! निघून जा इथून ..!! " त्या खोलीतून कसलातरी आवाज येत होता. "आयुष्यभर फसवलस मला तू !! असा कसा सोडेल तुला मी!! तुला याच्यासोबत जाऊ नाही देणार मी !!! "

नकळत || कथा भाग ४ || NAKALAT MARATHI KATHA ||

त्रिशाला भेटून समीर घरी गेला.तेव्हा आकाश त्याची बाहेर वाटच पाहत होता. "काय सम्या किती वेळ !! वैतागलो बाहेर थांबून !! " आकाश समीरला जवळ येताना पाहून म्हणाला. "Sorry!! अरे भेटायला गेलो होतो मित्राला म्हणून उशीर झाला!!" समीर फ्लॅटचा दरवाजा उघडत बोलत होता.

विरुद्ध || कथा भाग २ || MARATHI HATE STORY ||

"मला कधी या प्रियाच काही कळलंच नाही !! इतक्यात ती मला माफी मागून गेली आणि लगेच अनोळखी असल्या सारखे मला काहीच न बोलता निघून गेली !! खरंच मी कधी ओळखु शकत नाही तिला !! पण नक्की ती काय शोधतेय ते सांगेन तर ना !! " सुहास कित्येक विचार मनातच बोलत होता.

आई || कथा भाग ३ || Marathi Katha ||

शीतल लांबुनच सर्वांना पाहताना थोडी आपल्याच विश्वात हरवून गेली. तिचे बाबा तिच्या जवळ केव्हा आले हे तिला कळलं ही नाही. " थोड बोलायचं होत तुझ्याशी शीतल !! शीतल !!" शीतल भानावर आली आणि बाबांना म्हणाली. "बोला ना बाबा !! "डॉक्टर पाठक यांना भेटलीस ना ??त्यांनी मला सगळं काही सांगितलं !! तुला मी याबद्दल बोलणार त्यापूर्वी तुझ्या सासूबाईंचा फोन आला आणि माझं बोलणं राहून गेलं." "बाबा ते ! मी .. मी!! " "काही बोलू नकोस शीतल !! Abortion साठी गेलीस तू त्यांच्याकडे !! माहितेय ना तुला तो कायद्याने गुन्हा आहे ते !! अस करता नाही येत ते बाळा !! डॉक्टर पाठक माझे चांगले मित्र आहेत त्यांनी तुझी कशीतरी समजूत काढून तुला घालवून दिल. त्यांनाही हे अनपेक्षित होत !! "

द्वंद्व || कथा भाग १ || Marathi Ranjak Goshti ||

एक हृदयस्पर्शी प्रेम कथा.

वर्तुळ || कथा भाग ३ || मराठी कथा ||

बाबा ऑफिसला गेले आणि आकाश आपल्या खोलीतून बाहेर आला. लवकर लवकर सगळं आवरू लागला. त्याला कधी एकदा आवरून पुन्हा मोबाईल हातात घेतोय अस झाल होत. त्याची ही लगबग आईच्या नजरेतून सुटली नाही. ती त्याला म्हणाली , "आकाश एवढी काय घाई आहे !! मोबाईल कुठे जाणार आहे का ?? का कोणी विकून टाकणार आहे ??" "आई !! काहीही काय ? " " मग जरा सावकाश !! जेवण सुद्धा नीट करत नाहीये तू !!"

Contact Us

khajandar_yogesh@yahoo.in
+919923777633

Services

  • Home
  • About Us
  • FAQ

Quick Links

  • Privacy Policy
  • Categories
  • Copyrights Policy
  • RSS Feed

FeedBack Message

  • EMail Us
  • WhatsApp

Social

  • Facebook
  • Instagram
  • Twitter
  • Youtube
  • Pinterest

Informaion

  • Terms
  • Photogallery
  • Blog
  • Community

Navigation

  • Menu
  • Pages
  • HTML SITEMAP

NewsLetter

Subscribe to our newsletter!

CopyRights©2022 All Rights Reserved || मराठी कथाकविता.com

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy