लहानपणं || MARATHI BHASHA || KAVITA ||

लहानपणं || MARATHI BHASHA || KAVITA ||

"कधी कधी वाटतं,
 पुन्हा लहान व्हावं!!
 आकाशतल्या चंद्राला,
 पुन्हा चांदोबा म्हणावं!!

 विसरुन जावे बंध सारे,
 आणि ते बालपण आठवावं!!
 शाळेत जाऊन त्या बाकावर,
 आठवणीच पुस्तक उघडावं!!

 मित्रा सोबत पुन्हा एकदा,
 मनसोक्त बोलावं!!
 कधी मस्ती कधी दंगा,
 सगळं बालपण दिसावं!!

 आईने रागावलं तरी,
 डब्यातुन एक लाडु खावं!!
 अभ्यास सोडुन पुन्हा एकदा,
 बाहेर खेळायला जावं!!

 दादा सोबत पाऊसात,
 मनभर भिजुन घ्यावं!!
 कागदी होड्यांनाही तेव्हा,
 पाण्यात सोडुन द्यावं!!

 क्षणांना ही आता,
 मागे फिरवुन घ्यावं!!
 कारण कधी कधी वाटतं,
 पुन्हा लहानं व्हावं!!"

 -योगेश खजानदार

*ALL RIGHTS RESERVED*

Leave a Reply

man holding a megaphone

आवाज || AAWAZ MARATHI KAVITA ||

आवाज आता दबुन गेला शक्ती आता संपुन गेली वाईटाच्या मार्गावर अखेर माणुसकी ही मरुन गेली कोणी कोणाला बोलायचं नाही अत्याचाराशी लढायचं नाही निर्दोष लोकं फुकट मेली गुन्हेगार इथे सुटुन गेली

indian couple in bright elegant outfit on wooden stairs

सांग सखे || Sang Sakhe || Marathi Poem ||

"मनातले सखे कितीदा सांगुनी प्रेम तुझ माझे कळलेच का नाही हळव्या क्षणांची ती साथ तुझ भेटून त्या डोळ्यात तू शोधलेच का नाही

love woman summer girl

भेट || Marathi Prem Kavita ||

एक गोड मावळती रेंगाळूनी तिच्या नजरेच्या कडात हरवूनी उरल्या कित्येक आठवणींत ती बोलकी एक भेट

man standing on stair case looking up

अहंकार || AHANKAR || POEM ||

मन आणि अहंकार बरोबरीने चालता दिसे तुच्छ कटाक्ष बुद्धी ही घटता व्यर्थ चाले मीपणा आपुलकी दुर दिसता तुटता ती नाती

happy ethnic couple with suitcase in park

कधी कधी || KADHI KADHI || MARATHI POEM||

कधी कधी मनाच्या या खेळात तुझ्यासवे मी का हरवतो तुला शोधण्याचा हट्ट इतका का? की प्रत्येक शब्दात तुला मी का लिहितो तुला यायचं नाही माहितेय मला तरी मी तुझी वाट का पाहतो

red flowers in middle of grass field

एक कळी || EK KALI || MARATHI KAVITA ||

एकदा वेलीवरची कळी उगाच रुसुन बसली काही केल्या कळेना फुगून का ती बसली बोलत नव्हती कोणाला पाना मागे लपुन बसली हसत नव्हती कशाला अबोल होऊन बसली

mysterious shadow behind dark backdrop

विरोध || कथा भाग ५ || VIRODH MARATHI KATHA ||

प्रिती पुढे काहीच बोलत नाही. ती खोलीत निघून जाते. सूरज भरल्या डोळ्यांनी आपल्या संसाराची झालेली वाताहत पाहत राहतो. हताश होतो. त्याच मन सुन्न होत. डोळ्या समोर फक्त अंधार होतो. रात्रभर त्या गॅलरी मध्ये बसून तो प्रितीच्या आणि त्याच्या कित्येक गोड आठवणीं पाहत राहतो. कित्येक वेळ सिगारेट ओढत राहतो.

loving couple standing together and hugging

अधुरी प्रित || A Short Heart Touching Love Story ||

तु समोरुन जाताना ज्यावेळी अनोळखी असल्याचा भास देऊन गेलीस त्याचवेळी नात्याचे कित्येक बंध मी विसरुन गेलो पण मला हे कधी कळलच नाही की तुझ माझ्याकडे न पहाणं हे सुद्धा एक काळजीच होतं. मी वेडाचं आहे जो तुझ्या त्या अबोल शब्दांस

brown wooden house surrounded with trees and plants

स्वप्न || कथा भाग ४ || MARATHI LOVE STORIES ||

"उमा !! सकाळपासून पाहतोय तुझ लक्ष नाही कशातच !! " अचानक बाहेर जाताना सुनील बोलला. "अरे !! काही नाही असच !! " दोघेही चालत चालत गावाच्या पलिकडे एक बंगला होता तेथे आले. त्याच्या मित्रांनी आणि सुनील उमाने तो सगळा नीट स्वच्छ करून घेतला.

woman with red hair in water

बंगला नंबर २२ || कथा भाग १ || शोध || Marathi Horror Story ||

श्रीधरला मागून आवाज आला. तो मागे वळून पाहतो तर तिथे कोणीच नव्हतं. कित्येक वेळ तो त्याला शोधत राहिला. पण ते मूल त्याला काही सापडलं नाही. अखेर त्याला ते मुल मुख्य दरवाजातून बाहेर पळून जाताना दिसलं. त्यानंतर श्रीधर बेडरूममध्ये वाचत बसला. वाचता वाचता झोपी गेला.

सहवास || कथा भाग ४ || LOVE STORY ||

खूप वर्षांनी भेटलास त्याचा खूप आनंद झाला..!! रमण गेला त्याच दुःख होत पण त्याहूनही दुःख एकटेपणाच होत !! " सुमेधा मनोजकडे बघू लागली. "आयुष्यात सहवास लागतोच ना कोणाचा तरी !! पण तो सहवास

close up photo of skull

स्मशान || कथा भाग ४ || SMASHAN MARATHI KATHA ||

दत्तू जवळ येऊन बसला. लगबगीने चालत आल्यामुळे त्याला धाप लागली होती. शिवा त्याला तसे पाहून म्हणाला. "अरे !! एवढं काय काम काढलंय दत्तू !! धापा टाकत आलास !!हे बघ काही दुसरं काम असल तर आत्ताच जमणार नाही बघ !! सरपंचाच काम करतोय !!