मी मात्र || MARATHI POEMS ||

"वाटा शोधत होत्या मला
 मी मात्र स्वतःतच गुंतलो होतो!!
 बेबंद वार्‍या सोबत
 उगाच फिरत बसलो होतो!!

वळणावर येऊन सखी ती
 सोबत येण्यास तयार होती!!
 मी मात्र परक्याच्या घरात
 उगाच भांडत बसलो होतो!!

वेळेनेही वाट पाहिली माझी
 वळणावर येऊन थांबली होती!!
 मी मात्र अहंकारा सोबत
 उगाच फिरत बसलो होतो!!

त्या वाटा, ती सखी आज
 मला का पुन्हा भेटावी येऊन!!
 मी मात्र स्वतः सोबत
 उगाच एकटा राहिलो होतो!!"

✍️ योगेश

*ALL RIGHTS RSERVED*

TOP POEMS

एकांत || EKANT KAVITA MARATHI ||

का छळतो हा एकांत मनातील वादळास भितींवरती लटकलेल्या आठवणीतल्या चित्रात बोलतही नाही शब्द खुप काही सांगते ऐकतही नाही काही सगळं मात्र बोलते भिंतीही हसतात

एक वचन || EK VACHAN || MARATHI PREM KAVITA ||

तिच्या मनात खुप काही आहे, पण त्याच्या सहवासात तिला काही सुचतच नाही. क्षणात खूप जगतेय ती त्याच्यासवे आणि मग अलगद आयुष्यभराची साथ मागते आहे ..!! नकळत तेव्हा क्षणही थांबले आहेत ..!! .. मनातल्या तिच्या भावना जणू म्हणतात ..

हळूवार तू लाजता || Haluwar Tu Lajata || Marathi Poems ||

हलके ते हात, हातात आज घेणे!! नकळत तो स्पर्श, मनास त्या बोलणे !! क्षणात या सहज, क्षण विरून जाणे !! तुझ बोलता नकळत, बहरून आज जाणे !!

हास्य || HASYA MARATHI KAVITA ||

खळखळून वाहणाऱ्या नदीत तुझ हास्य वाहुन जातं माझ्या मनातल्या समुद्रात अलगद ते मिळुन जातं ओलावतात तो किनारा ही नावं तुझ कोरुन जातं लाटांच्या या खेळात कित्येक वेळा पुसुन जातं

एकांतात ही || EKANT KAVITA MARATHI ||

एकांतात बसुनही कधी एकट अस वाटतंच नाही घरातल्या भिंतींही तेव्हा बोल्या वाचुन राहत नाही तु एकटाच राहिलास इथे सोबत तुझ्या कोणीच नाही आयुष्यभर दुसर्‍यासाठी जगुन हाती तुझ्या काहीच नाही

पाऊस आठवांचा || POEM IN MARATHI ||

इथे जराशी थांब सखे आठवांचा पाऊस पडूदे..!! चिंब भिजावे तू ,चिंब भिजावे मी थोडी वाट ती भिजूदे ..!!

दुर्बीण || एक कथा || Marathi Balkatha ||

स्वप्नांच्या या धाग्यांमध्ये चंद्र नी तारे माळून घेतले कधी केला हट्ट मोजण्याचा स्वतःस मी हरवून घेतले..!!

विरुद्ध || कथा भाग ४ || VIRUDDH MARATHI KATHA ||

अलगद मग ती कळी खुलावी नात्यास मग या गंध द्यावी कधी उगाच हसून जावी कधी माझ्यासवे गीत गावी

नकळत || कथा भाग २ || MARATHI PREM KATHA ||

समीर नजर चुकवून गेला हे त्रिशाने पाहिलं. ती काहीच न बोलता समोर असलेल्या आकाशला बोलू लागली. पण तिची नजर समीर तिच्यापासून दूर जात आहे याकडेच होती.मनात कित्येक विचार करत होती. "आज कित्येक वर्षांनंतर समीर भेटला. पण मला तो माझा समीर वाटलाच नाही. मला टाळून तो कधीच गेला नव्हता. पण आज कदाचित मी दुसऱ्याच समीरला भेटले. जो मला पाहून निघून गेला. "

द्वंद्व || कथा भाग ४ || MARATHI KATHA ||

विशालच स्वतःतच मग्न राहणं. सदाला पुन्हा पुन्हा नकळत सायलीबद्दल विचारणं, आईला विशालच्या वागण्याचं नवल वाटावं आणि अखेर भूतकाळ आणि वर्तमान यातून विशालने कोणास निवडाव?? कित्येक प्रश्न आणि फक्त प्रश्नच.

वर्तुळ || कथा भाग १३ || पुढचा मार्ग ||

सायली सोबत संबंध तोडल्या नंतर आकाश आता शांत झाला होता. कोणाशी जास्त बोलायचं नाही, कोणा मित्रात जास्त मिसळायचं नाही. जणू त्यानं स्वतःला स्वतःतच बंधिस्त करून घेतलं होतं. आत्ममग्न झालेला होता, जणू सुखही आपल्यात पाहत होता आणि दुःखही. या सगळ्या काळात त्याची एक सवय मात्र नेहमी त्याच्या सोबत होती. हस्तमैथून करण्याची. जणू आता त्याला त्यातच सुख सापडलं होत. मिळालेल्या मार्क्सना स्वीकारून त्याला पुढचा मार्ग पाहायचा होता.

वर्तुळ || कथा भाग ५ || marathi Katha ||

दिवसामागून दिवस असेच जाऊ लागले. त्या रात्रीनंतर आकाश सतत बैचेन राहू लागला. आकाशच्या वागण्यात प्रचंड बदल झाला. सुट्ट्या संपल्या आणि कॉलेजमध्ये प्रवेश घेऊन तो आता नियमित क्लासमध्ये जाऊ लागला. थोड्या दिवसांनी त्याचे नवीन मित्र झाले त्यांच्यासोबत तो सतत कॉलेज मध्ये राहू लागला.

Leave a Reply