"जळाव ते शरीर दुखाच्या आगीत मरणाची सुद्धा नसावी भीती!! पिशाच्च बनावं स्वार्थी दुनियेत माणुस म्हणुन नसावी सक्ती!! पडावा विसर त्या विधात्याला कोणाची आता वाजवावी किर्ती!! हे दुःख व्हावे असह्य आता अश्रु रक्ताचे डोळ्यात दिसती!! हा कोणता त्रास कळला कोणास कुठे असेल यास मुक्ती!! मन हे स्मशान जळती कायम विचारांची इथे राख दिसती!! आपलेच आपल्यात असुन नाहीत ही आग मनात का पेटती!! एकांत माझा एक चिता ती स्वार्थी दुनियेत कायम जळती!!" ✍️ योगेश *ALL RIGHTS RESERVED*
READ MORE
“आयुष्याची दुसरी बाजू सुरू झाली तेव्हा शांता तू मला किती सांभाळलं होतस !! प्रत्येक क्षणी तू माझी मैत…
Read Moreसकाळच्या वेळी सखा सगळं आवरून महादेवाच्या मंदिराजवळ येऊन थांबला. आप्पा यायच्या आधीच तो तिथे होता. त्य…
Read More“हे बघा !! तापेचा जोर वाढलाय !! अशक्तपणा आहे !! ”
“काल बेशुद्ध पडली होती !! तेव्हापासून असच आहे बघा …
Read More“तो तिकडं पाणी भरतोय !! तुझ्या इलाजाचे पैसे नव्हते त्याच्याकडे, म्हणून करतो म्हणाला काम !!”
शांताला …
Read More“भूक लागली असलं ना ??” सखा एकटक तिच्याकडे पाहत म्हणाला. तिला पाण्याचा तांब्या त्याने दिला.
शांता पाण…
Read More“भाडकाव माझं काम घेतो !! तुला तर आता जित्ता नाही सोडत !!”
सखा कसाबस उठायचा प्रयत्न करतो. पण पुन्हा श…
Read More