ती शेवटची संध्याकाळ तिच्या सवेत घालवायची मला संधी मिळत होती. ती होती , मी होतो , आणि समोर खळखळ करणारा तो समुद्र. खुप काही मला बोलायचं होतं, आणि खुप काही तिला मला सांगायच होतं. शब्दांची सुरूवात कुठुन करावी तेच कळेना. इतर वेळी अविरत बोलणारी ती आज शांत होती. तुझ्या सवे सर्व आयुष्य मला जगायचंय अस म्हणारी ती आज मधुनच सगळं सोडुन चालली होती. कित्येक आठवणी माझ्या मनात कोरुन ती आज शांत होती. शेवटी मीच बोललो,
“माझी आठवण येईल ना तुला ? ” तेव्हा ती एकटक माझ्या डोळ्यात पहात होती.
डोळ्यातुन अश्रुंचा थेंब ओघळुन माझ्या ह्दयात तिचा ओलावा करत होती.
“माझं लग्न दुसर्‍या कोणाशी व्हावं अस मला कधीच वाटतं नव्हतं, तुझ्या आयुष्यात माझं सुख आणि दुखः होतं. पण परिस्थिती आज वेगळी आहे. मी माझ्या आई बाबांना नाही दुखावु शकत.!’ ती अगदी शांत सगळं बोलुन गेली.
सगळ्याच्या सुखासाठी तिनं आपल्या प्रेमाचा बळी द्यावा. याचंच मला राहुन राहुन आश्चर्य वाटतं होतं. आई बाबांचा एवढा विचार करणारी ती आज मला शेवटची भेटायला आली होती.
“पण, माझ्या मनाचं काय? तु माझा विचार का करत नाहीस ?” माझ्या प्रश्नांची उत्तरं तिच्याकडे नव्हती मला हे माहित होतं.
कोणत्याच बोलण्याने माझं समाधान होणारं नाही हेही तिला माहीत होतं. पण या निर्णयाने ती कोलमडून गेली होती. माझा हात हातात घेऊन ती मला सगळ विसरुन जा म्हणतं होती. मी तिच्याकडे फक्त बघत होतो.
अखेर सुर्यास्त व्हायची वेळ जवळ आली होती. तिची नेहमीची लगबग आजही तशीच दिसत होती. घरी आई वाट बघत असेल अस म्हणुन ती निघणार होती. मी आता तिला पुन्हा कधी भेटशील अस विचारणार तेवढ्यात तीच म्हणाली,
” आता पुन्हा आपण कधीच भेटणार नाहीत, तु फक्त खुश रहा , आणि पुन्हा नव्याने सुरुवात कर, माणसाला स्वप्न पडतात, आपल हे प्रेम स्वप्नच होतं अस समज!!! जाते मी !! काळजी घे!!!'”
ती जायला निघाली, आपल्या प्रेमाला खळखळ करणार्‍या समुद्राचा ऊरात बुडवून ती चालली होती. पाठमोरी तिला जाताना कित्येक वेळ मी पहात होतो. ती संध्याकाळ त्या दिवशी दोन सुर्यास्त पहात होती. एक सुर्य पुन्हा नवीन सकाळ घेऊन येणार होता, पण मनाचा सुर्यास्त कायमचाच झाला होता.
” पुन्हा नव्याने सुरूवात करायला तु हवी होतीस!” अस मला तिला सांगायचं होतं. पाठमोरी जाणार्‍या तिला थांब म्हणायचं होतं. पण, तिला अजुन यामुळे त्रास होणार होता…
ती भेट अखेर खुप काही हिसकावून घेऊन चालली होती .. मी मात्र .. खळखळ करणार्‍या लाटांचा आवाज ऐकत अगदी एकटाच बसलो होतो..
त्या लाटांच्या आवाजात तिचा आवाज शोधत….
समाप्त
✍️योगेश
READ MORE
कदाचित मनातलं सांगायचं राहिलं असेल पण मी कधी तुला दुखावलं नाही! आजही तुझ्याबद्दल माझ्या मनात काहीच राग नाही. खरं तर राग मीच धरायला हवा मनात पण मी तो केव्हाच सोडून…
"माझ्या आठवणीच्या प्रत्येक क्षणात आजही फक्त तूच आहेस. तुझ्या स्पर्शाने बावरून जाणारी मी आजही तुझ्या कित्येक क्षणात जगतेय. तु येशील कधी नी बोलशील माझ्याशी असे वाटते ? आजही तुझ्या आठवणीने…
सखे असे हे वेड मन का सैरावैरा फिरते तुझ्याचसाठी तुलाच पाहण्या अधीर होऊन बसते कधी मनाच्या फांदिवराती उगाच जाऊन बसते
"तुझ्या आवडती coffee!!!" प्रिया योगेश समोर येऊन म्हणाली. "थॅन्क्स!!" योगेश प्रिया कडे पाहत म्हणाला. आणि कित्येक वेळ प्रिया कडे पाहतच राहिला. ज्या व्यक्तीने आपल्यावर प्रेम केले तिला आपण साथ द्यायला…
ओढ मनाची या खूप काही बोलते कधी डोळ्यातून दिसते तर कधी शब्दातून बोलते वाट पाहून त्या क्षणाची खूप काही सांगते
तु समोरुन जाताना ज्यावेळी अनोळखी असल्याचा भास देऊन गेलीस त्याचवेळी नात्याचे कित्येक बंध मी विसरुन गेलो पण मला हे कधी कळलच नाही की तुझ माझ्याकडे न पहाणं हे सुद्धा एक…
विसरून जाशील मला तू की विसरून जावू तुला मी भाव या मनीचे बोलताना खरंच न कळले शब्द ही वाट ती रुसली माझ्यावरी की वाट ती अबोल तुलाही वळणावरती ते पारिजातक…
काही क्षण माझे काही क्षण तुझे हरवले ते पाहे मिळवले ते माझे मी एक शुन्य तु एक शुन्य तरी का हिशेबी मिळे एक शुन्य
दुर्बीण! दुरवरच जवळ पहाण्याच साधन म्हणजे दुर्बीण ! अगदी एवढासा तारा सुधा मोठा दिसतो त्यात. "काय रे विनायका कामात लक्ष दिसत नाही आज तुझे ?" बाबांचं नाव विनायक त्यांचे शेठ…
सायकल म्हणताच बाबांच्या मनात एक विचार आला. या सायकला विकून आपण दुर्बिणी साठी पैसे उभा करू शकतो. बाबा लगबगीने आत घरात गेले. आणि सदाच्या आईला बोलू लागले. "लता सदाच्या दुर्बिणीच…
पण तेवढ्यात सदाने आई आणि बाबांना हाक मारली. दोघेही लगबगीने बाहेर आले. आणि सदा बोलत म्हणाला. "आई बाबा तुम्हाला माहितेय गेली ३ ४ दिवस मी कशाचा अभ्यास करत होतो??" सदा…
स्वप्नांच्या या धाग्यांमध्ये चंद्र नी तारे माळून घेतले कधी केला हट्ट मोजण्याचा स्वतःस मी हरवून घेतले..!!
स्वप्नांच्या या धाग्यांमध्ये चंद्र नी तारे माळून घेतले कधी केला हट्ट मोजण्याचा स्वतःस मी हरवून घेतले..!!
दृष्टी (कथा भाग १) नक्की वाचा.ⁿ
दृष्टी ही कथा एका अनाथ मुलीची आहे.
दृष्टी कथा भाग ४ ,नक्की वाचा !!
दृष्टी (कथा भाग ५) शेवट भाग
मी राखुन ठेवले होते एक श्वास तुला पहायला एक श्वास तुला बोलायला मनातल काही सांगायला तुझ्या मनातल ऐकायला तुझा हात हाती घ्यायला
एक हृदयस्पर्शी प्रेम कथा.
Related
