बाबा || BABA SUNDAR MARATHI KAVITA ||

बाबा || BABA SUNDAR MARATHI KAVITA ||

Share This Post:

"रात्री आकाशात पहाताना,
  चांदण्याकडे बोट करणारा!!
  माझ्या लुकलुकत्या डोळ्यात,
  स्वप्न पहाणारा आणि,
  त्या स्वप्नातही स्वतःला पहाणारा!!
  बाबा तुच होतास!!

 कधी मला रागवलास तरी,
  मायेनं जवळ करणारा!!
  जगाची दुख सहन करून,
  आपली आसवे लपवताना,
  मला आनंदी ठेवणारा ही,
  बाबा तुच होतास!!

 माझा हट्ट पुरवताना!!
  स्वतः काटकसर करणारा!!
  माझ्या छोट्याश्या जगाला,
  आनंदाने भरणारा!!
  स्वतःच्या कष्टाने उभा करणारा ही,
  बाबा तुच होतास!!

 माझ्या लटपणार्‍या पायांना,
  सावरून घेणारा!!
  आणि उडणाऱ्या पक्षाकडे,
  बोट दाखवताना,
  पखांना बळ देणारा ही,
  बाबा तुच होतास!!

 मी हरलो तरी,
  मला पुन्हा उठवणारा!!
  आणि मी जिंकलो तरी,
  एका कोपर्‍यात उभारुन,
  आनंदाने पहाणारा ही,
  बाबा तुच होतास!!"

 -योगेश खजानदार 

*ALL RIGHTS RESERVED*

Leave a Reply

जीवन || LIFE || MARATHI POEM ||

माहितेय मला जीवना अंती सर्व इथेच राही मोकळा हात अखेर मोकळाच राही जीवन तुझे नाव ते संपूर्ण होऊनी अखेर शुन्य राही

तुझ्यात मी || Tujyat Mi || Marathi Poem ||

समोर तु असताना तुझ्यात मी मिळून जाते तुझ्यासाठी कविता लिहिणारे ते ह्रदय ही निशब्द होऊन राहते शोधते मी स्वतःस कुठेतरी तुझ्यातच तेव्हा हरवुन जाते तुझ्याकडे पाहतंच राहावे मन का मज ते सांगत राहते

ओंजळ || ONJAL || Marathi KAVITA ||

ओंजळीत घट्ट धरून ठेवताच फुलं चुरगळुन जेव्हा जातं मनातल्या आठवणींना तेव्हा सुगंध देऊन जातं पुन्हा पुन्हा ओंजळ ती उघडून सुगंध घ्यावस का वाटत रहातं मनातल्या सुगंधात तेव्हा का आपलंसं कोण भेटतं रहातं

राहून गेले काही || MARATHI LOVE POEMS ||

राहून जातंय काहीतरी म्हणून मागे वळून पहायचं नसतं शोधून पाहिलं तरी तिथे तेव्हा आठवणीच्या पावला शिवाय काही नसतं मन ऐकणार नाही हे माहित असतं पुन्हा पुन्हा ते तिथे जातही असत

जगणे || JAGANE || KAVITA MARATHI ||

कधी आयुष्य जगताना थोड वेगळ जगुन पहावं येणार्‍या लाटांच्या थोड विरुध्द जाऊ द्यावं श्वासांचा हिशोब तर होईलच पण प्रत्येक श्वासात खुप जगुन पहावं कधी रडताना तर कधी हसताना मन मोकळं करुन जावं

मन आईचे || Aaichya Manatle || Marathi Poem ||

असंख्य वेदनांचा त्रास होऊनही सहन करणारी फक्त आईच असते कधी सहज तर कधी कठोर वागणारी मनास संस्कार देणारी आईच असते

स्मशान || कथा भाग २ || Smashan Marathi Katha ||

"आबा !!" हातातून रक्त येतंय तुमच्या !!! " कित्येक वेळ तिथंच बसून राहिलेला सदा पुन्हा खोपट्याकडे आला होता. शिवाच्या हाताला जखम बघत तो म्हणत होता. "काही नाही होत सदा!! होईल बरी दोन तीन दिवसात !!! " शिवा अगदी काहीच न घडल्या सारखं म्हणाला. "पण आबा !! हे असपण असतं हे माहीतच नव्हतं मला !! "

वर्तुळ || कथा भाग १४ || भेट ||

पाहता पाहता आकाश आता नव्या मित्रात, नव्या वातावरणात मिसळून गेला. आपल्या जुन्या गोष्टी विसरून नव्या जगात गेला. या जगात तो अजुन नव्या वर्तुळात अडकत गेला, मित्रांच्या संगतीने आणि खिशातील बाबांनी पाठवलेल्या पैशाच्या जोरावर तो आता सिगरेट ओढू लागला, दारू पिऊ लागला. दिवसा मागून दिवस असेच वाया घालू लागला. मिळेल त्या एकांतात हस्तमैथून करू लागला. या सगळ्या गोष्टी मध्ये त्याची तब्येत आता खालावली होती. खानावळीत जेवण,रात्रीच मित्रांसोबत गप्पा मारत जागरण

नकळत || कथा भाग ३ || NAKALAT || LOVE STORY ||

I'm really sorry ..!! तुला न सांगता मी निघून गेले, अचानक एक काम निघाल आणि मला लगेच निघाव लागलं, पण नंतर मला लक्षात आलं. खरतर मला खूप काही बोलायचं होत तुला. आणि सगळं मनातच राहून गेलं. मला तुला भेटायचं आहे !! प्लीज !! " मेसेज वाचल्या नंतर त्रिशाला काय रिप्लाय द्यावा त्यालाच कळलंच नाही. मनातला थोडा राग वर आला आणि त्याने रिप्लाय केला.

आई || कथा भाग ४ || मराठी सुंदर कथा || Stories ||

"शीतल काही विचारायचं होत !! " "विचार ना !!" "पुण्याला कशी जाणार आहेस ?? म्हणजे त्रिशा ??" "तिचं काय रे !!ती राहील तुमच्या सोबत इथे !! " "पण ती राहील तुझ्याशिवाय !!" "तिला राहावं लागेल !!" शीतल नकळत बोलून गेली. समीर काहीच बोलला नाही.शीतलला त्याच्या शांततेचा अर्थ कळायला वेळ लागला नाही. "समीर !! थोडे दिवस फक्त पुन्हा तुम्ही सगळे याना माझ्याकडे !! खूप मोठी संधी आहे समीर !! आज जर सुटली ना तर आयुष्यभर मला पश्चाताप होईल !!" "पण ती खूप लहान आहे अजून !! राहील ती तुझ्याशिवाय अस वाटत नाही !! "

सहवास || कथा भाग १ || MARATHI LOVE STORIES ||

सरणावरच्या त्याला जळताना पाहून मला आज रागही येत नाही. पेटत्या ज्वाला त्याला कायमच्या स्वतः सोबत घेऊन जातायत पण एक आठवण ती काही घेऊन जाता येत नाही. २५ वर्षे संसार केला यांच्या सोबत पण अखेर रागचं मनात का ??

वर्तुळ || कथा भाग ५ || marathi Katha ||

दिवसामागून दिवस असेच जाऊ लागले. त्या रात्रीनंतर आकाश सतत बैचेन राहू लागला. आकाशच्या वागण्यात प्रचंड बदल झाला. सुट्ट्या संपल्या आणि कॉलेजमध्ये प्रवेश घेऊन तो आता नियमित क्लासमध्ये जाऊ लागला. थोड्या दिवसांनी त्याचे नवीन मित्र झाले त्यांच्यासोबत तो सतत कॉलेज मध्ये राहू लागला.