प्रेमात पडल ना की असच होतं|| KAVITA SANGRAH ||

"प्रेमात पडल ना की असच होतं!!
 आकाशातले चंद्र तारे चांदण्याच होतं!!
  धडधडनार ह्रदय ही दिल होतं!
  तासन तास वाट पहान झुरन होतं!!
  भान जान म्हणजे आठवणीत रमण होतं!!
  प्रेमात पडल ना की असच होतं!!

 मन म्हणजे प्रेमाच व्यासपीठ होतं!!
  स्वप्न म्हणजे दुसर जगचं होतं!!
  राग म्हणजे आता रुसन होतं!!
  मागे फिरणे आता ओढ लागणं होतं!!
  प्रेमात पडल ना की असच होतं!!

 हसणं सुद्धा स्मितहास्य होतं!!
  बघणं सुद्धा डोळ्यांची खुण होतं!!
  रडणं ही आता अश्रुंची धार होतं!!
  दुख ही आता वेदना होतं!!
  प्रेमात पडल ना की असच होतं!!

 लिहिणं म्हणजे मनमोकळ होतं!!
  मन भरून येणं आता ह्रदय दाटून होतं!!
  चार ओळीही आता चारोळी होतं!!
  मनातलं प्रेम आता कवितेत व्यक्त होतं!!
  प्रेमात पडल ना की असच होतं!!"

 ✍️ योगेश

*ALL RIGHTS RESERVED*

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *