Skip to content

  • मुखपृष्ठ
  • कथा
  • कविता
  • मराठी लेख
  • दिनविशेष
  • चित्रबद्ध
  • कॅटेगरीज
  • संपर्क

मुखपृष्ठ » कथा » दुर्बीण || कथा भाग ३ || DURBIN PART 3 ||

दुर्बीण || कथा भाग ३ || DURBIN PART 3 ||

दुर्बीण || कथा भाग ३ || DURBIN PART 3 ||

1

भाग ३

” अरे होरे सदा !! त्या तिथे सायकलच वाटते!!”

सायकल म्हणताच बाबांच्या मनात एक विचार आला. या सायकला विकून आपण दुर्बिणी साठी पैसे उभा करू शकतो. बाबा लगबगीने आत घरात गेले. आणि सदाच्या आईला बोलू लागले.
“लता सदाच्या दुर्बिणीच प्रश्न सुटला! मी ही माझी सायकल विकून त्याला दुर्बीण घेऊन देणार आता!!
“आहो पण ती सायकल तुम्हाला तुमच्या शाळेत असताना बक्षीस म्हणून मिळाली आहे!!” सदाची आई एकदम म्हणाली.
“मुलाच्या स्वप्नासमोर मला हे बक्षीस काही नाही लता !! आणि या बक्षिसांने दिली की साथ तब्बल २५ वर्ष !! आता या सायकलने ते चंद्र नी तारे सदासाठी जवळ येतील!!” बाबा सायकलकडे पाहत म्हणाले.
“पुन्हा एकदा विचार करा!! तुम्हाला ही सायकल किती प्रिय आहे माहितेय मला !! “”
“आता फक्त दुर्बीण आपल्या सदासाठी!!”

सायकल !! सदाच्या स्वप्नांचा रस्ता सोपा करण्यासाठी विकायची, पण हे करावं लागणारच ना !! नाहीतर मग सदाला ते चंद्र जवळून कसे पाहता येतीन. सायकल !! कामावर जाताना रोज पुसायचो मी तिला !! खूप साथ दिली मला तिने!! लता आणि मी पहिले याचं सायकल वर गेलो होतोत फिरायला!! कशी डौलाने दिसतेय पाहा ती माझी सोबतीन सायकल…!! बाबांच्या मनात विचारांचा काहूर होता. रात्रभर नुसता विचार मनाला भंडावून सोडत होता. अशाच विचारात सकाळचं उन सरवत्र पसरलं. घरात लगबग सुरू झाली.

“लता आज जाऊन येतो त्या राजू सायकलवाल्याकडे पाहतो किती म्हणतोय ते!! पण काय ग लता हा सदा काय अभ्यास करतोय मोठमोठ्याने !! आज जागही त्याच्या आवाजानेच आली!! “
“काही कळत नाही आहो!! फक्त चंद्र नी तारे एवढंच काय ते कळलं मला !! ” सदाची आई मिश्किल हसत म्हणाली.
बाबा सदाला हाक मारत म्हणाले.
“सदा आज शाळेत नाही कारे जायचं??”
सदा शेजारच्या खोलीतून बाहेर येत म्हणाला,
“जायचय तर आज तर विशेष जायचं आहे!!”
“बरं बरं आटोप पटकन आता निघायचं आहे !! मला उशीर होतोय !!” बाबा घड्याळाकडे पाहत म्हणाले.

दोघेही आवरून निघाले. आज बाबांची सायकल नेहमी पेक्षा जरा हळूच चालली होती. कदाचित पुन्हा कधीच न परतून येण्यासाठी ती चालली होती. बाबा आज सदाला काही बोलतही न्हवंते. कित्येक वर्षांची सोबतीन आज सोडून जातानाही कायम सोबत रहायचं वचन देऊन जात तर नसेन ना , बाबांच्या डोळ्यात एक टिपूस आला होता. पण तो सदाला दिसायच्या आत बाबांनी पुसला.

“बाबा आज जातानाही आपण दोघे बरोबर जायचं?” तुम्ही येतान ना मला न्ह्यायला ??” सदा बाबांना विचारत होता.
“बाबा!!! बाबा !! काय झाल ???”
“काही नाहीरे सदा ?? ” येईन मी !! “
सदा सायकल वरून उतरत होता . बाबा कडे कित्येक वेळ पाहत होता. बाबा आता राजू सायकल वाल्याकडे आले.
“राजु , अरे कसा आहेस ??”
“काय विनायक शेठ, कसं काय येणं केलं आमच्याकडे आज ?? सायकल काय त्रास देते की काय ” अस म्हणून राजु दात सर्व दिसतील इतका मोठा हसला.
“विकायची आहे सायकल !!” बाबा जड शब्दाने बोलले.
“विनायक शेठ आहो , काय म्हणताय हे ?? पण का ??”
“पैशाचही गरज आहे थोडी!!” बाबा एकदम म्हणाले.
“विनायक शेठ या सायकलला तुम्ही किती जपता !! अशी एकदम विकून टाकायची म्हणजे ??”
“पर्याय नाहीरे दुसरा!!”
“हे बघा विनायक शेठ, हा व्यवहार आहे म्हणून, तुम्हाला मी पैसे देईल पण ही सायकल मी कोणाला विकू नाही शकणार!! तुमचं मन मी जाणतो!! तुम्ही पुन्हा मला माझे पैसे द्या आणि ही सायकल घेऊन जा !!! “

बाबा सायकल राजूकडे ठेवून पायीच कामावर गेले. मुलाच्या स्वप्नासाठी आपल मन तिथे ठेवून गेले.

आज दिवस तसा त्यांना जाता जात न्हवता. आज संध्याकाळी सदाला घेऊन जाताना सायकल नाही दिसली तर त्याला काय सांगावं हा प्रश्न त्यांना पडला. पण खिशातील पैश्याकडे पाहून त्यांना त्याच्या दुर्बिणी शिवाय दुसरे काही दिसलेच नाही …

क्रमशः

दुर्बीण || कथा भाग २ ||
दुर्बीण || कथा भाग ४ ||

Yogesh Khajandar

Author || Content Writer || Blogger ||

Tags कथा दुर्बीण कथा भाग ३ मराठी कथा मराठी गोष्टी marathi rochak katha

READ MORE

बंगला नंबर २२ || कथा भाग ९ || सुटका || मराठी भयकथा ||
बंगला नंबर २२ || कथा भाग ८ || शोध || मराठी भयकथा ||
बंगला नंबर २२ || कथा भाग ७ || दोन दिवस || मराठी भुतकथा ||
बंगला नंबर २२ || कथा भाग ६ || सत्य || Marathi Horror Story ||

TOP POEMS

अस्तित्व || ASTITV EK KAVITA ||

स्वतःच अस्तित्व शोधताना मी कुठेतरी हरवुन जाते समाज, रुढी, परंपरा यात आता पुरती मी बुडून जाते कोणाला मी हवीये तर कोणासाठी बोज होऊन जाते एक स्त्री म्हणून जगताना आज खरंच मी स्वतःस पहाते

कधी कधी … || KADHI KADHI MARATHI POEM ||

कधी हळूवार वाऱ्यासवे तुझाच गंध दरवळून जातो देतो आठवण तुझी आणि तुलाच शोधत राहतो उगाच वेड्या मनास या तुझ्या येण्याची हुरहूर देतो हळूवार तो वारा कधी नकळत स्पर्श करून जातो

घर || GHAR || MARATHI KAVITA ||

एक होत छान घर चार भिंती चार माणस अंगणातल्या ओट्यावर प्रेम आणि आपली माणसं दुरवर पाहीला स्वार्थ हसत आला घरात प्रत्येकाच्या मनात

गोडवा || GODVA MARATHI KAVITA ||

तुझ नी माझं नातं हे अगदी गोड असावं तुझ्याकडे पहातचं मी मला पूर्णत्व मिळावं कधी हसुन रहावं तर कधी मनमोकळ बोलावं अश्रुना ही इथे येण्यास आनंदाच कारण असावं

भेट || BHET || MARATHI POEM ||

मनात माझ्या तुझीच आठवण तुलाच ती कळली नाही नजरेत माझ्या तुझीच ओढ तुलाच ती दिसली नाही सखे कसा हा बेधुंद वारा मनास स्पर्श करत नाही हळुवार पावसाच्या सरी बरसत तुलाच का भिजवून जात नाही

सूर्यप्रकाश || AWESOME MARATHI POEM || Kavita

चाल पुढं नको डगमगू, बोलते ती ज्योती !! स्वतःस का जाळून घेते, कोणती ही वृत्ती !! असावी पुन्हा नव्याने एक, चालण्याची गती!! उन्ह वारा पाऊस नी काय, नसावी कोणती भीती !!

TOP STORIES

boy in astrologer costume looking through spyglass

दुर्बीण || कथा भाग ३ || DURBIN PART 3 ||

सायकल म्हणताच बाबांच्या मनात एक विचार आला. या सायकला विकून आपण दुर्बिणी साठी पैसे उभा करू शकतो. बाबा लगबगीने आत घरात गेले. आणि सदाच्या आईला बोलू लागले. "लता सदाच्या दुर्बिणीच प्रश्न सुटला!

शर्यत || कथा भाग २ || Marathi Stories ||

"राम राम आप्पा !!" आप्पा नजर वर करून पाहू लागले. समोर सखा उभा होता. "सख्या !! बरं झालं तू आलास !! अरे कालच्या तुझ्या कामान साहेब खूप खुश झालेत बघ !!" "म्हणजे !! बसला ना तुमचा विश्वास की मी डबा देऊन आलो होतो ते !!" "हो रे !! बसला विश्वास !!" "मग द्या माझे उरलेले पाच रुपये !!"

आई || कथा भाग ५ || Marathi Katha Kavita ||

फ्लॅटवर संध्याकाळी काम सगळं संपवून येताच तीने लगबगीने समीरला फोन लावला. "समीर !! " "शीतल !! आलीस ऑफिसमधून ?" "हो आत्ताच आले. !!" शीतलच्या आवाजातला फरक समीरला लगेच जाणवला. " शीतल !! काही प्रोब्लेम आहे का ??" शीतल क्षणभर शांत राहिली आणि म्हणाली. " नाही रे !! काही प्रोब्लेम नाहीये !! तुझी आणि त्रिशाची आठवण आली म्हणून फोन केला होता." "बरं बरं !! "

विरोध || कथा भाग २ || MARATHI STORY ||

आपण एका गोड स्वप्नात असावं आणि अचानक आपल्याला जाग यावी असच काहीसं अनिकेतला वाटत होत. रात्रभर त्याला या गोष्टीने झोपच लागली नाही. प्रिती त्याच्यासाठी आता फक्त एक भुतकाळ होता. पण तो भुतकाळ पुन्हा वर्तमान होऊन आला तर काय करावं हेच त्याला कळल नव्हतं. तिच्या त्या अचानक समोर येण्याने त्याला क्षणभर का होईना भूतकाळाच्या त्या जुन्या आठवणीत नेलं होतं.

नकळत || कथा भाग ५ || शेवट भाग ||

आज तिला भेटल्या नंतर खरंच काय बोलावं तेच कळलं नाही मला !! मंदारला भेटणं माझ्यासाठी खूप अवघड होतं !! पण जेव्हा भेटलो तेव्हा मनातला द्वेष, राग नाहीसा झाला. खरंच कोणी इतकं प्रेम कसं करत असेल कोणावर ??

मनातलं प्रेम || LOVE STORIES ||

"अरे खुप बोर होतय बोल ना माझ्याशी !!" त्याने रिप्लाय केला, "मला वाटल सहजच केलतास मेसेज म्हणुन काही रिप्लाय केला नाही! " ..

Contact Us

khajandar_yogesh@yahoo.in
+919923777633

Services

  • Home
  • About Us
  • FAQ

Quick Links

  • Privacy Policy
  • Categories
  • Copyrights Policy
  • RSS Feed

FeedBack Message

  • EMail Us
  • WhatsApp

Social

  • Facebook
  • Instagram
  • Twitter
  • Youtube
  • Pinterest

Informaion

  • Terms
  • Photogallery
  • Blog
  • Community

Navigation

  • Menu
  • Pages
  • HTML SITEMAP

NewsLetter

Subscribe to our newsletter!

CopyRights©2022 All Rights Reserved || मराठी कथाकविता.com

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy