Skip to content

मराठी कथाकविता.com
  • मुखपृष्ठ
  • कथा
  • कविता
  • मराठी लेख
  • दिनविशेष
  • चित्रबद्ध
  • कॅटेगरीज
  • संपर्क

दुर्बीण || एक कथा || Marathi Balkatha ||

दुर्बीण || एक कथा || Marathi Balkatha ||

0

भाग ४

  संध्याकाळची वेळ झाली. बाबा एकटेच चालत सदाच्या शाळेकडे येत होते. त्यांना सदाला सायकल बद्दल काय सांगावं तेच कळत नव्हतं. विचाराचं नुसतं वादळ उठलं होत. तसेच ते शाळे जवळ आले. सदा लांबूनच चालत येताना त्यांना दिसला. आल्या बरोबर त्याने विचारलं,


“बाबा सायकल कुठे आहे?”
“अरे ती राजूकडे आहे!! खराब झाली ना म्हणून नीट करायला दिली!!”
  पण हे असं किती दिवस सांगत रहायचं. बाबांच्या मनानेच त्यांना विचारलं. पण सदाच्या चेहऱ्यावर आज त्यांना वेगळाच आनंद दिसत होता. तो अगदी खुश होता.
“काय रे सदा, काय झाले एवढे खुश व्हायला?”
“बाबा घरी गेल्यावर तुम्हाला सांगू , आई तुम्हीं दोघेही समोर असताना सांगेन!!”
“पण झाल तरी काय एवढं!!?” बाबा कुतूहलाने विचारत राहिले.


चालत चालत दोघेही घरी आले. सदा आत मध्ये गेला आणि हातपाय धुऊन दफ्तर आवरत बसला. बाबा स्वयंपाक घरात आईला बोलत होते.


“लता आज राजुला सायकल विकली मी!!” पहिले तर घेईचं ना विकत, मग म्हणाला विनायक शेठ ही सायकल मी पुन्हा तुम्हाला देणार जेव्हा पैसे परत देताल तेव्हा घेऊन जा !! बाबा आईला हातातले पैसे दाखवत म्हणाले.
पण तेवढ्यात सदाने आई आणि बाबांना हाक मारली. दोघेही लगबगीने बाहेर आले. आणि सदा बोलत म्हणाला.
“आई बाबा तुम्हाला माहितेय गेली ३- ४ दिवस मी कशाचा अभ्यास करत होतो??” सदा दोघांकडे बघत प्रश्न विचारत होता.
आई बाबा एकमेकांकडे पाहत नाही म्हणत होते.


“आई , त्या ताऱ्यांचा अभ्यास करत होतो ना मी !! त्याच चांदण्यांनी मला त्याचं घर शोधायचीं संधी दिलीये मला !!  आई बाबा मी शाळेच्या वक्तृत्व स्पर्धेत पहिला आलो !! आणि मला बक्षिस मिळाले !!ती म्हणजे माझी आवडती “दुर्बीण”!!”
बाबाना काय बोलावं तेच कळेना . त्यांच्या डोळ्यात कित्येक आनंदाचे अश्रूं दाटले.
“सदा!!!!” म्हणत बाबांनी त्याला आपल्या मिठीत घेतले.
आईला काय बोलावे तेच कळत न्हवते.
“आता तरी आणताल ना सायकल ??” आई बाबांकडे पाहत म्हणाली.
“सायकल??” सदा बाबांना विचारतं म्हणाला.
“तुला दुर्बीण हवी म्हणून तुझ्या बाबांनी सायकल विकली!! पण तू तुज स्वप्न स्वतःच पूर्ण केला सदा!” आई सदाला जवळ घेत म्हणाली.
“बाबा मी म्हणालो होतो की दुर्बीण हवी आहे पण मला ती मिळवायची होती. या आकाशाला जिंकायचं होत बाबा मला.!!” चला बाबा आधी आपण तुमची सायकल आणु!!


सदा आणि बाबा चालत राजू कडे आले आपली सायकल घेऊन जाताना त्या दुर्बिणी साठी घेतलेले पैसे परत देऊन गेले.
जाताना एकच सुख होत दोघांमध्ये , सदा ने आकाशाला गवसणी घालण्याचा आणीं त्याला त्या आकाशा एवढं स्वप्न दाखवण्याचं समाधान मिळालं याच त्याच्या बाबांचं.


दोघेही घरी आले. रात्रीच्या समयी दुर्बिणीतून त्या चांदण्या पाहू लागले. चांदण्या पाहताना सदा एकदम म्हणाला.
“बाबा कविता म्हणा ना ..!! ”
“कोणती रे सदा!!”
“स्वप्नांच्या या धाग्यांमध्ये !! ” सदा बाबांकडे पाहत म्हणाला. बाबाही आकाशाकडे पाहत कविता म्हणू लागले …


” स्वप्नांच्या या धाग्यांमध्ये
चंद्र नी तारे माळून घेतले
कधी केला हट्ट मोजण्याचा
स्वतःस मी हरवून घेतले..!!

ब्रह्मांडा सम ध्येय माझे
स्वतःस मग मी शोधून पाहिले
अनंत स्वप्नात कुठे दिसता
माझेच मी मला न दिसले

का असे होते मला आज
ध्येय कोणते मनास लागले
दूरवरच्या त्या घरात का
उगीच मग मी स्वतःस पाहिले..!! “

“बाबा हि पृथ्वी आपल घर ना??” सदा मिश्कीलपणे म्हणाला
“हो रे !!” बाबाही त्याच्याकडे पाहत म्हणाले.
“मग हे घर कोणाचं??”

असे म्हणताच सदा आणि बाबा एकमेकांकडे पाहून मनसोक्त हसले…

समाप्त

Yogesh Khajandar

Author || Content Writer || Blogger ||

Pages: 1 2 3 4
Tags कथा गावाकडच्या गोष्टी दुर्बीण .. एक कथा.. मराठी गोष्टी bap lek katha durbin katha

READ MORE

abandoned wooden barn on grassy terrain against starry night sky
शर्यत (कथा भाग ६) || Sharyat STORY PART 6 ||
शर्यत (कथा भाग ४ ) || Sharyat katha bhag 4 ||
शर्यत || कथा भाग २ || Marathi Stories ||
शर्यत (कथा भाग ७) || Sharyat Story Part 7 ||
शर्यत || कथा भाग १ || MARATHI STORIES || KATHA ||
mysterious shadow behind dark backdrop
विरोध || कथा भाग २ || MARATHI STORY ||

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TOP POEMS

crop man touching neck of helpless woman

एकदा तु सांग ना || EKADA TU SANG NA ||

या छोट्या पावलांना का खुडायच सांग ना मी मुलगी आहे म्हणून नाक का मुरडतात सांग ना ती पावलं माझी घरभर फिरतील मग त्या पावलांना का थांबवायचं सांग ना
loving couple having rest with dog on lawn

असे कसे हे || Love POEM ||

वाट ती तुझ्या येण्याची!! आता पाहवत नाही !! क्षणात यावे तुझ्या जवळ!! पण ते शक्य होत नाही !! सांग काय करावे क्षणाचे?? तुझ्याविणा ते पूर्ण नाही !! श्वास घ्यावा नुसता !! पण हे जगणे नाही !!
silhouette of man

ओळख || OLAKH || MARATHI KAVITA ||

झाल्या कित्येक भावना रित्या सुटले कित्येक प्रश्न आता कोण ओळखीचे इथे भेटले अनोळखी झाल्या वाटा साथ कोणती हवी या क्षणा मी असूनी का आहे एकटा नसावी त्या सावल्यांची आस कोणत्या या मनाच्या छटा
a couple sitting on the floor

पाहुनी तुझ एकदा !! || PAHUNI TUJH Ekda || Marathi love Poem ||

पाहुनी तुझला एकदा मी पुन्हा पुन्हा का पहावे नजरेतुनी बोलताना ते शब्द घायाळ का व्हावे घुटमळते मनही तिथेच तुझ्या वाटेवरती का फिरावे तुला भेटण्यास ते पुन्हा कोणते हे कारण शोधावे

रामचंद्र: || मराठी कविता || जय श्रीराम ||

"अयोध्या पती तो त्रिलोकरक्षक: !! मर्यादा पुरुषोत्तम जानकीवल्लभ: !! त्याग मूर्ती असा तो पितृभक्त: !! नाव मुखी सदा तो रामचंद्र: !! कौसल्ये: पुत्र असा जो परब्रह्म: !! आदी अंती असा जो शाश्वत: !! सत्यवाक् असा जो सत्यविक्रम: !! नाव मुखी सदा तो रामचंद्र: !!
man standing on stair case looking up

अहंकार || AHANKAR || POEM ||

मन आणि अहंकार बरोबरीने चालता दिसे तुच्छ कटाक्ष बुद्धी ही घटता व्यर्थ चाले मीपणा आपुलकी दुर दिसता तुटता ती नाती

TOP STORIES

वर्तुळ || कथा भाग १६ || खरं प्रेम ||

वर्तुळ || कथा भाग १६ || खरं प्रेम ||

आकाश रात्रभर एका वेगळ्याच विचारात झोपला. त्याला कर्णिक यांचे शब्द सतत आठवत होते. आणि राहून राहून त्याच्या समोर निशाचा चेहरा येत होता. रात्रभर तो विचारात होता. सकाळी लवकर उठून तो कॉलेज मध्ये गेला. त्यानंतर त्याने क्लास अटेंड केले. कॉलेज सुटल्यावर सदानंद त्याला त्याच्या वागण्याबद्दल बोलू लागला.
barefoot boy in astrologer costume looking through spyglass

दुर्बीण || कथा भाग २ || CHILD MARATHI STORY ||

दुर्बीण! दुरवरच जवळ पहाण्याच साधन म्हणजे दुर्बीण ! अगदी एवढासा तारा सुधा मोठा दिसतो त्यात. "काय रे विनायका कामात लक्ष दिसत नाही आज तुझे ?" बाबांचं नाव विनायक त्यांचे शेठ त्यांना विनायका असे म्हणायचे
woman looking outside window

दृष्टी || कथा भाग ३ || MARATHI LOVE STORIES ||

दृष्टी कथा भाग ३
human face painting on wall

सुनंदा || कथा भाग १ || MARATHI STORIES ||

या दुनियेत मला खूप त्रास होतोय पण तरीही मला जगायचंय. माझ्या आयुष्याला सीमा आहेत पण तरीही बेबंध राहायचं आहे. इथे लज्जा माझ्यासाठी फक्त शब्द आहे पण तरीही समाजानं सोडून दिलेली लाज हळूच लपवायची आहे.
abandoned wooden barn on grassy terrain against starry night sky

शर्यत (कथा भाग ६) || Sharyat STORY PART 6 ||

"हे बघा !! तापेचा जोर वाढलाय !! अशक्तपणा आहे !! " "काल बेशुद्ध पडली होती !! तेव्हापासून असच आहे बघा !! एका वैद्यांना दाखवलं होत, तेव्हा कुठ शुद्धीवर आली. थोड बरं वाटलं पण पुन्हा ताप आली." "बरं बरं !!" वैद्यबुवा सगळं ऐकून एक मात्रा शांताच्या ओठांवर ठेवत म्हणाले. "हे बघा !! वयामूळ शरीर साथ देत नाहीये !! पण एक औषध देतो !! ते दर एक तासाला दुधात टाकून त्यांना देत राहा !!" बुवा औषधाची डबी सखाकडे देत म्हणाले. "बरी होईल ना ती ??" सखा अगदिक होत म्हणाला.
brown wooden house surrounded with trees and plants

स्वप्न || कथा भाग ५ || MARATHI STORIES ||

माझं तुझ्यावर प्रेम आहे हे मी तुलाच सांगितलं तर चालेल का??" सुनील हळुवार हसत म्हणाला. "नाही नको !! आप्पा आणि आईलाच सांग !!" " बर ठीक आहे !! ते तर सांगेन मी !! "

Contact Us

khajandar_yogesh@yahoo.in
+919923777633

Services

  • Home
  • About Us
  • FAQ

Quick Links

  • Privacy Policy
  • Categories
  • Copyrights Policy
  • RSS Feed

FeedBack Message

  • EMail Us
  • WhatsApp

Social

  • Facebook
  • Instagram
  • Twitter
  • Youtube
  • Pinterest

Informaion

  • Terms
  • Photogallery
  • Blog
  • Community

Navigation

  • Menu
  • Pages
  • HTML SITEMAP

NewsLetter

Subscribe to our newsletter!

CopyRights©2022 All Rights Reserved || मराठी कथाकविता.com

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy