प्रेमाचे कित्येक रंग , मनातले ओठांवर यावे…

READ MORE…

सांग सांग गार वारा उगाच तुला छळतो का रित्या रित्या तुझ्या मिठीस माझी आठवण देतो का…

कधी कधी भास तुझे ते उगाच तुला शोधतात सखे पण ते मनातल्या मृगजळा सवे मला स्वप्नात घेऊन जातात हवंय …

स्वप्नांच्या ही पलिकडे एक घर आहे तुझे त्या घरात मला एकदा यायचं आहे…

संसाराच्या या कवितेत कधी मी बोलेल तर कधी ती प्रश्न माझे असतील आणि उत्तरे देईल ती सांभाळून घ्या हा …

हळुवार त्या पावसाच्या सरी कुठेतरी आजही तशाच आहेत तो ओलावा आणि त्या आठवणी आजही मनात कुठेतरी आहेत चिं…

मी वाट पाहिली तुझी पण तु पुन्हा आलीच नाही वाटेवरती परतुन येताना तुझी सोबत भेटलीच नाही क्षणात खुप…

शोधते मी स्वतःस कुठेतरी तुझ्यातच तेव्हा हरवुन जाते तुझ्याकडे पाहतंच राहावे मन का मज ते सांगत राहत…

आठवणींचा समुद्र आहे जणु तु सतत लाट होऊन का यावीस कधी मन ओल करुन माझे तु पुन्हा का परतावी वार्‍या…

गुलाबाची ती पाकळी मला आजही बोलते तुझ्या सवे घालवलेले क्षण पुन्हा शोधते शब्दांच्या या वहीत लिहून काह…

कधी हळुवार यावी कधी वादळा सारखी यावी प्रेमाची ही लाट आता सतत मनात का असावी? तु सोबत यावी ऐवढीच ओढ ल…

“तो ओठाचा स्पर्श अजुनही जाणवतो मला माथ्यावर तुझ्या भावना अबोल होऊन बोलल्या त्या मनावर माझीच तु आ…

कधी कधी वाटतं अबोल होऊन रहावं तुझ्याकडे पहात नुसत तुझ बोलन ऐकावं पापण्यांची उघडझाप न करता एकटक …

गुलाबाची ती पाकळी मला आजही बोलते तुझ्या सवे घालवलेले क्षण पुन्हा शोधते शब्दांच्या या वहीत लिहून…

न कळावे मनाला काही तुझे हे भाव सखे तु रुसताना ओठांवरती हळुवार ते एक हास्य दिसे कसे समजावे डोळ्या…

बरंच काही बोलताना ती स्वतःत नव्हती हरवलेल्या आठवणीत खोलं क्षणात होती विखुरलेल्या मनात कुठे दिसत…

नजरेतूनी बोलताना तु स्वतःस हरवली होती ती वेळही अखेर क्षणासाठी थांबली होती ती वाट ती सोबत ती झुळुक ह…

ऐक ना एकदा मन हे बोलती हरवली सांज ही सुर का छेडली नभात ही चांदणी पुन्हा का पाहुणी चंद्रास ओढ का त…

सतत तिच्या विचारात राहणं तिच्या साठी चार ओळी लिहणं लिहुनही ते तिलाच न कळनं यालाच प्रेम म्हणतात का…