श्रीकेशवं क्लेशहरं वरेण्यमानन्दरूपं परमार्थमेव ।
नामामृतं दोषहरं तु राज्ञा आनीतमत्रैव पिबन्तु लोकाः ॥ १ ॥
श्रीपद्मनाभं कमलेक्षणं च आधाररुपं जगतां महेशम् ।
नामामृतं दोषहरं तु राज्ञा आनीतमत्रैव पिबन्तु लोकाः ॥ २ ॥
पापापहं व्याधिविनाशरुपमानन्ददं दानवदादैत्यनाशनम् ।
नामामृतं दोषहरं तु राज्ञा आनीतमत्रैव पिबन्तु लोकाः ॥ ३ ॥
यज्ञाङ्गरुपं च रघाङ्गपाणि पुण्याकरं सौख्यमनन्तरुपम् ।
नामामृतं दोषहरं तु राज्ञा आनीतमत्रैव पिबन्तु लोकाः ॥ ४ ॥
विश्र्वाधिवासं विमलं विरामं रामाभिधानं रमणं मुरारिम् ।
नामामृतं दोषहरं तु राज्ञा आनीतमत्रैव पिबन्तु लोकाः ॥ ५ ॥
आदित्यरुपं तमसां विनाशं चन्द्रप्रकाशं मलपङ्कजानाम् ।
नामामृतं दोषहरं तु राज्ञा आनीतमत्रैव पिबन्तु लोकाः ॥ ६ ॥
सखङ्गपाणिं मधुसूदनाख्यं तं श्रीनिवासं सगुणं सुरेशम् ।
नामामृतं दोषहरं तु राज्ञा आनीतमत्रैव पिबन्तु लोकाः ॥ ७ ॥
नामामृतं दोषहरं सुपुण्यमधीत्य यो माधवविष्णुभक्तः ।
प्रभातकाले नियतो महात्मा स याति मुक्तिं न हि कारणं च ॥ ८ ॥
॥ इति श्रीपद्मपुराणे भूमिखंडे क्लेशहरनामामृतस्तोत्रम् संपूर्णं ॥
