सहज लिहावं, नी कविता व्हावी !! कातरवेळी , जणू ती दिसावी !! क्षणात माझ्या, मिठीत यावी !! चारोळी ती, जणू पूर्ण व्हावी !! सहज पहावं, नी प्रेमात पाडावी !! सखी नजरेतून, मज का बोलावी !! माझ्यातील मला, जणू ती मिळावी !! उगाच का मग, कुठे ती शोधावी ?? हळूवार फुंकर, आठवांची द्यावी !! जीर्ण पानांची , पानगळती व्हावी !! कुठे हुरहूर, का उगाच लागावी ?? उरल्या क्षणात, भेट तिची व्हावी !! सहज हसू ते , ओठांवरती आणावी !! गालावरच्या खळीने , अजून ती खुलावी! पाहता एकदा , पुन्हा ती पाहावी !! सखी नजरेतून , कूठे आज न जावी !! रातराणी जणू , मज ती भासावी !! कातरवेळी अलगद, जणू ती बहरावी !! कळी ती झाडावरची , जणू ती असावी !! गंध तो पसरावा , तशी ती पसरावी !! सहज लिहावं, नी कविता व्हावी !! कातरवेळी , जणू ती दिसावी !! ✍️ योगेश खजानदार *ALL RIGHTS RESERVED*
READ MORE
"चार पानांचं आयुष्य हे, मनसोक्त जगायचं !! प्रत्येक श्वास घेताना , नव काही लिहायचं !! कुठे बेफाम हसायचं , कूठे…
डोळे सांगतात नेहमी!! गुपिते ती मनाची ?? ओल्या पापण्या!! आणि गोष्ट ती अश्रूंची?? एकटेच चालत रहावे!! सोबत ती कोणाची ??…
जागी झाली नदी, जागे ते घरही होत आहे !! अजूनही झोपल्या त्या, अंगणास जाग येत आहे !! पसरल्या त्या धुक्यात,…
पैसा बोले , पैसा चाले ,सार इथे खोट हाय !! श्रीमंताचे कपडे सुंदर, गरिबाचे मळके पाय !! धाव तू ,…
ओंजळीत घ्यावे , परी निसटून जात आहे !! कदाचित नकळत , मनातले ते सांगत आहे!!
शोधावी ती माणसं जी स्वप्नांशी झुंजत असतात झोपलेल्या उगाच पाहत वेळ वाया घालवू नये
विठू चरणी आज ,दुमदुमली पंढरी साद एक होता, भरली ती पंढरी एक ध्यास , एक ओढ , चंद्रभागेच्या त्या तीरी…
'मनाचं कपाट अगदी आठवणींनी भरून गेलं !! त्यात एवढ्या आठवणी झाल्या की, कधी कोणती आठवण भेट देईल सांगता येत नाही..!!या…
एक पुतळा फुटला !! आणि अचानक मनातलं बोलला …! निषेध ..!!! पण कसला ?? पुतळा फुटला म्हणून !! अरे !!…
एक बहिण म्हणुन आता मला एवढंच सांगायचं आहे रक्षण करणाऱ्या माझा भावाला थोडसं बोलायचं आहे
"हक्काने भांडावं असं कोणीतरी हवं असतं हक्काने बोलावं असं कोणीतरी जवळ लागतं कोणीतरी अलगद आपल्या जीवनात तेव्हा येत असतं मित्र…
उगाच उठल्या अफवा विद्रोहाच्या कैक मुडदे आजही निपचित आहेत उगाच ऐकले आवाज ते सत्याचे आजही ते दगड निर्जीव पडून आहेत
नको पैसा , नको बंगला मला फक्त सुख हवं छोट्याश्या घरात माझ्या एक हसर कुटुंब हवं
Marathi Stories Poems and Much More…!
घुटमळत राहिले मन तिथेच पण तू कधीं मुक्त झालीच नाही कदाचित तू त्या भिंतींना नीट कधी ओळखलंच नाही
सुरुवात होती या जगात माझी चूक नी बरोबर काही माहीत नव्हते माणुसकीच्या बुरख्यात येऊन राक्षस मला दिसले नव्हते
अबोल या नात्याची बोलकी एक गोष्ट आहे मनातल्या भावनेस शब्दांचीच एक साथ आहे
वाऱ्यास पुसूनी ती वाट पुढची त्या सावलीतला मी एक पांथस्थ हवी थोडी विश्रांती नी घोटभर पाणी पुढच्या प्रवासास मी आहे…
शोधायचं आहे आज माझेच एकदा मला कधी कोणत्या वळणावर भेटायचं आहे मला
मी बंदिस्त आणि शांत जरी माझ्या मनाची शांती अटळ आहे या बंधांचे आज जणु खूप तुझ्यावर उपकार आहे हसून घे…