एक अल्लड नटखट रूप सुंदरी
  पाहता क्षणी मनात भरली!!
  शब्दांसवे खूप बोलली
  कवितेतूनी भेटू लागली!!

 कधी गंधात त्या दरवळून गेली
  कधी फुलांसवे हरवून चालली!!
  कधी त्या स्वप्नी येऊन गेली
  कधी अलगद मिठीत विरली!!

 लख्ख त्या चांदण्यात उगा शोधली
  पावसाच्या सरीत चिंब भिजलेली!!
  हळुवार ती झुळूक जणू बोलली
  प्रेम हे माझे पाहून गेली!!

 निरागस भाव तिचे टिपू लागली
  ओठांवरील हसू तिचे शोधू लागली!!
  कधी कधी उगाच रागावून गेली
  कधी कधी उगाच रुसू लागली!!

 वाट तिची कोणती विचारू लागली
  वेलीस, पानास , फुलास बोलून गेली!!
  पुन्हा पुन्हा तिथेच येऊ लागली
  चेहरा तिचा पाहू लागली!!

 मनास या माझ्या घेऊन गेली
  नजरेस या माझ्या ओलावून गेली!!
  शब्दासवे मज खूप बोलली
  कवितेत अखेर राहून गेली!!

 एक अल्लड नटखट रूप सुंदरी
  कवितेतून मज भेटू लागली..!!
 ✍योगेश

*ALL RIGHTS RESERVED*

READ MORE

सांजवेळी || SANJVELI || KAVITA || MARATHI ||

जीवनातल्या या क्षणी आज वाटते मनी हरवले गंध हे हरवी ती सांजही क्षण न मला जपले ना जपली ती नाती…

शब्द || SHABD CHAROLI || MARATHI ||

"शब्द हे विचार मांडतात शब्द हे नाते जपतात शब्द जपुन वापरले तर कविता बनतात शब्द अविचारी वापरले तर टिका बनतात

आठवण || AATHVAN MARATHI KAVITA ||

धुंध त्या सांजवेळी मन सैरभैर फिरत आठवणींना वाट मिळे डोळ्यात दिसत तु आहेस ही जाणीव तु नाहीस हा भास मनही…

स्त्री || STREE || HINDI || MARATHI || POEMS ||

जब जहा दुनिया बेबस ताकद बनकर तु खडी स्त्री तेरी शक्ती अपार संहार करने तु खडी माता तु जननी है…

मनाचा अंत || MANACHA ANT || POEM || MARATHI ||

"साथ न कोणी एकटाच मी विचारांचा शोध मनाचा तो अंत प्रवास एकांती वाट कोणाची बाकी दिसे का मनाचा तो अंत

घर || GHAR MARATHI KAVITA ||

एक होत छान घर चार भिंती चार माणस अंगणातल्या ओट्यावर प्रेम आणि आपली माणसं दुरवर पाहीला स्वार्थ हसत आला घरात…

शब्द व्हावे बोलके || LOVE POEM || KAVITA ||

ओठांवरच्या शब्दांना मार्ग हवे मोकळे तु आहेस जवळ पण, शब्द व्हावे बोलके हे प्रेम नी भावना नकळत जे घडते अबोल…

शेवटचं एकदा बोलायचं होत || LOVE POEM || MARATHI ||

"शेवटचं एकदा मला बोलायचं होत!! प्रेम माझ तुला सांगायच होत!! सोडुन जाताना मला एकदा पहायच होत!! डोळ्यातली आसवांना बोलायचं होत!!…

अहंकार || AHANKAR || POEM ||

मन आणि अहंकार बरोबरीने चालता दिसे तुच्छ कटाक्ष बुद्धी ही घटता व्यर्थ चाले मीपणा आपुलकी दुर दिसता तुटता ती नाती

सावली || SAWALI MARATHI POEM ||

आठवणींची सावली प्रेम जणु मावळती दूरवर पसरावी चित्र अंधुक लांबता ही सोबती दुर का ही चालती का मझ तु सोडती…

काजळ || KAJAL || MARATHI POEM ||

आठवणींचा दिवा मनात पेटता जणु प्रेमाच्या या घरात प्रकाश चहूकडे भिंतीवरी सावली चित्र जणु चालती पाहता मी एकटी डोळे ओलावले

पुन्हा प्रेम || PUNHA PREM || KAVITA ||

भिती वाटते आज पुन्हा प्रेम करायला मोडलेले ह्रदय परत जोडायला नको येऊस पुन्हा मझ सावरायला न राहीले हे मन

राख || RAKH || MARATHI POEM ||

"सांभाळला तो पैसा न जपली ती नाती स्वार्थ आणि अहंकार ठणकावून बोलती निकामी तो पैसा शब्द हेच सोबती आपुलेच सर्व..

एकांत || LONELY ||MARATHI POEM ||

हवी होती साथ पण सोबती कोण?? वाट पाहुनी!! शेवटी एकांत!! डोळ्यात अश्रु का केला हट्ट?? मनी प्रश्न!! शेवटी एकांत!!

साद || SAAD || RAIN POEM ||

सुगंध मातीचा पुन्हा दरवळु दे पड रे पावसा ही माती भिजु दे शेत सुकली पिक करपली शेतकरी हताश रे नकोस…

मैत्री || FRIENDSHIP || MARATHI POEM ||

तुझी आणि माझी मैत्री समुद्रातील लाट जणु प्रत्येक क्षण जगताना आनंदाने उसळणारी तुझी आणि माझी मैत्री ऊन्ह आणि सावली जणु…

हे धुंद सांज वारे || SAANJ VAARE || LOVE POEM ||

हे धुंद सांज वारे बेधुंद आज वाहे सखे सोबतीस मनी हुरहुर का रे?? मी बोलता अबोल शब्द तेही व्यर्थ समजुन…

जीवन || LIFE || MARATHI POEM ||

माहितेय मला जीवना अंती सर्व इथेच राही मोकळा हात अखेर मोकळाच राही जीवन तुझे नाव ते संपूर्ण होऊनी अखेर शुन्य…

परिवर्तन || PARIVARTAN KAVITA ||

खुप काही घडाव नजरेस ते पडाव मला काय याचे मौन असेच राहणार!! सत्य समोर इथे बोलेल कोण ते शांत आहेत…

जीवन प्रवास || JIVAN MARATHI POEM ||

जीवन एक प्रवास जणु फुल गुलाबाचे!! काट्यात उमलुन टवटवीत राहायचे!! हळुवार उमलुन क्षणीक जगायचे!! तोच आनंद खरा मनी मानायचे!!

सुख || SUKH MARATHI KAVITA ||

चुकलेले मत हताश बळ लाचार जीवन पुन्हा ती वाट नाही!! शब्दाची कटुता तिरस्कार असता मनातील भावना प्रेम दिसत नाही!!

अखेर || AKHER LOVE POEM MARATHI ||

एकांतात राहशील ही तु बुडत्या सुर्याकडे पहाणार तो मी नसेल मोकळेपणाने कधी हशील ही तु पण हसवणारा मी नसेल

मन आणि मी ||MARATHI CHAROLI||

कधी मन हे बावरे हरवून जाते तुझ्याकडे मिटुन पापणी ओली ती चित्रं तुझे रेखाटते पुन्हा तुझ पहाण्यास डोळे हे शोधते…

कळत नकळत. .. || KALAT NAKALAT MARATHI KAVITA ||

कळत नकळत कधी प्रेम मी केल होतं तुला सांगावंस वाटलं पण मनातच राहिल होत चांदण्या मधील एक तु खुप मी…

चांदण्यात फिरताना ||| PREM KAVITA MARATHI ||

चांदण्यात फिरताना दुख मनात सलते शुभ्र या चंद्रावरती डाग लागले कसले कुणी केला आघात कोणते दुर्दैव असते जीवन हे जगताना

मी एक शुन्य || SHUNYA MARATHI KAVITA ||

भावनेच्या विश्वात आपुलकीच्या जगात सैरभैर फिरूनी मी एक शुन्य प्रेमाची ही गोष्ट भरगच्च पानात वाचुनही शेवटी मी एक शुन्य

एकांत || EKANT KAVITA MARATHI ||

का छळतो हा एकांत मनातील वादळास भितींवरती लटकलेल्या आठवणीतल्या चित्रात बोलतही नाही शब्द खुप काही सांगते ऐकतही नाही काही सगळं…

मागणं || PREM KAVITA ||

बरंचस आता या मनातच राहिल तु निघुन गेलीस मन तिथेच राहिल तुझा विरह असेल माझ दुखः ही ते फक्त आता…

मन स्मशान || SMASHAN MARATHI KAVITA ||

जळाव ते शरीर दुखाच्या आगीत मरणाची सुद्धा नसावी भीती पिशाच्च बनावं स्वार्थी दुनियेत माणुस म्हणुन नसावी सक्ती पडावा विसर त्या…

एक तु || EK TU LOVE POEM ||

एक आभास मनाला तु पुन्हा मझ दिसताना पाहुनही मझ न पहाताना ..एक तु!! तुझ पापण्यात भरताना नजरेतूनी पहाताना पुन्हा का…