आवाज || AAWAZ MARATHI KAVITA ||

आवाज || AAWAZ MARATHI KAVITA ||

"आवाज आता दबुन गेला
 शक्ती आता संपुन गेली!!
 वाईटाच्या मार्गावर अखेर
 माणुसकी ही मरुन गेली!!

 कोणी कोणाला बोलायचं नाही
 अत्याचाराशी लढायचं नाही!!
 निर्दोष लोकं फुकट मेली
 गुन्हेगार इथे सुटुन गेली!!

 पराक्रमाची गोष्ट खरी
 पुस्तकात ती लिहुन गेली!!
 थोर पुरुषांचे पुतळे बांधुन
 जात इथे वाटुन गेली!!

 पैशाची ही दुनिया खरी
 जगास सार्‍या विकुन गेली!!
 विश्वास जणु मोती मनाचा
 कवडी मोल लुटून गेली!!

 राहिले शेवटी काय इथे
 वाट ती भरकटून गेली!!
 वाईटाच्या मार्गावर अखेर
 माणुसकी ही मरुन गेली!!"

 -योगेश खजानदार

*ALL RIGHTS RESERVED*

Leave a Reply

man couple love people

हरवलेले क्षण || MARATHI KAVITA ||

विस्कटलेलं हे नातं आपलं पुन्हा जोडावंस वाटलं मला पण हरवलेले क्षण आता पुन्हा सापडत नाहीत कधी दुर अंधुक आठवणीत तु दिसली होतीस मला वाटलं होतं पुन्हा भेटावं पण धीरच झाला नाही

couple walking on mountain area

अबोल प्रेम || ABOL PREM MARATHI POEM ||

न कळावे तुला कधी शब्दांन मधील भाव सखे मन ओतले त्यातुन तरी अबोल तुझ न प्रेम दिसे मी लिहावे किती सांग तरी प्रेम हे का शुन्य असे एक ओढ मझ भेटण्याची मनी तुझ्या का आज दिसे

man and woman sitting on bed using macbook

आई बाबा || Aai Baba || Marathi kavita sangrah ||

आई तुळशी समोरचा दिवा असते बाबा त्याचा मंद प्रकाश असतात आई अंगणातील रांगोळी असते बाबा त्या रांगोळीतला रंग असतात आई देवासमोर लावलेली निरांजन असते बाबा त्याची ज्योत असतात

words text scrabble blocks

शब्द || SHABD CHAROLI || MARATHI ||

"शब्द हे विचार मांडतात शब्द हे नाते जपतात शब्द जपुन वापरले तर कविता बनतात शब्द अविचारी वापरले तर टिका बनतात

white and black moon with black skies and body of water photography during night time

कोजागिरी. || KOJAGIRI POEM IN MARATHI ||

चांदण्यात हरवून, रात्र ती आज गेली!! चंद्र तो सोबती, परी शोधसी न कोणी !! लख्ख तो प्रकाश, बोलतो न काही !! हळूवार ती झुळूक, अलगद येऊन जाई!!

couple having a photoshoot

एक तु || EK TU || LOVE POEM ||

एक आभास मनाला तु पुन्हा मझ दिसताना पाहुनही मझ न पहाताना ..एक तु!! तुझ पापण्यात भरताना नजरेतूनी पहाताना पुन्हा का हवीशी.. एक तु!!

boy in astrologer costume looking through spyglass

दुर्बीण || कथा भाग ३ || DURBIN PART 3 ||

सायकल म्हणताच बाबांच्या मनात एक विचार आला. या सायकला विकून आपण दुर्बिणी साठी पैसे उभा करू शकतो. बाबा लगबगीने आत घरात गेले. आणि सदाच्या आईला बोलू लागले. "लता सदाच्या दुर्बिणीच प्रश्न सुटला!

crop couple holding hands on balcony in evening

दोन श्वास || A Short MARATHI Heart Touching Story ||

मी राखुन ठेवले होते एक श्वास तुला पहायला एक श्वास तुला बोलायला मनातल काही सांगायला तुझ्या मनातल ऐकायला तुझा हात हाती घ्यायला

child and woman standing near water

आई || कथा भाग ३ || Marathi Katha ||

शीतल लांबुनच सर्वांना पाहताना थोडी आपल्याच विश्वात हरवून गेली. तिचे बाबा तिच्या जवळ केव्हा आले हे तिला कळलं ही नाही. " थोड बोलायचं होत तुझ्याशी शीतल !! शीतल !!" शीतल भानावर आली आणि बाबांना म्हणाली. "बोला ना बाबा !! "डॉक्टर पाठक यांना भेटलीस ना ??त्यांनी मला सगळं काही सांगितलं !! तुला मी याबद्दल बोलणार त्यापूर्वी तुझ्या सासूबाईंचा फोन आला आणि माझं बोलणं राहून गेलं." "बाबा ते ! मी .. मी!! " "काही बोलू नकोस शीतल !! Abortion साठी गेलीस तू त्यांच्याकडे !! माहितेय ना तुला तो कायद्याने गुन्हा आहे ते !! अस करता नाही येत ते बाळा !! डॉक्टर पाठक माझे चांगले मित्र आहेत त्यांनी तुझी कशीतरी समजूत काढून तुला घालवून दिल. त्यांनाही हे अनपेक्षित होत !! "

वर्तुळ || कथा भाग ९ || वेगळी एक कहाणी ||

वर्तुळ || कथा भाग ९ || वेगळी एक कहाणी ||

आकाश फोनमध्ये पाहताच लगेच कॉल रिसिव्ह करतो आणि बोलू लागतो, "काय सूम्या !! कसल्या घाण टायमिंगला फोन केलाय तू !!" "का रे ?? स्टडी करतोयस का ??" "नाही रे !! जाऊदे तू बोल !! " "परवाच्या पेपरचा अभ्यास झाला का ???" "परवा पेपर आहे आपला??" "हो !! टाइम टेबल बघितलं नाहीस का तू ??" "अरे अभ्यासाच्या नादात राहून गेलं !!" आकाश सुमितला खोटं बोलतो.

barefoot boy in astrologer costume looking through spyglass

दुर्बीण || कथा भाग २ || CHILD MARATHI STORY ||

दुर्बीण! दुरवरच जवळ पहाण्याच साधन म्हणजे दुर्बीण ! अगदी एवढासा तारा सुधा मोठा दिसतो त्यात. "काय रे विनायका कामात लक्ष दिसत नाही आज तुझे ?" बाबांचं नाव विनायक त्यांचे शेठ त्यांना विनायका असे म्हणायचे

a couple in white dress standing in view of the mountain

विरुद्ध || कथा भाग ५ || अंतिम भाग || MARATHI KATHA ||

"किती गोड क्षण असतात ना !! आपली आवडती व्यक्ती आपल्या सोबत, आणि त्या व्यक्ती सोबत कित्येक वेळ बोलत बसायला लावणारी ती एक कॉफी !! त्या समुद्रावरील माझे आणि प्रियाचे सोबतीचे क्षण किती सुंदर होते ना !! आणि आता हे काही क्षण !! " सुहास हॉलमध्ये बसून विचार करत होता